Rhodesian ridgeback
Kraj pochodzenia: Afryka Południowa.
Użytkowanie: W wielu rejonach świata rhodesian ridgeback jest jeszcze używany jako pies myśliwski. Przede wszystkim jednak ceniony jest jako pies stróżujący i przyjaciel rodziny.
Klasyfikacja FCI: grupa 6
Psy gończe, posokowce i rasy pokrewne.
sekcja 3 Rasy pokrewne.
Nie podlega próbom pracy.
KRÓTKI RYS HISTORYCZNY: Rhodesian jest obecnie jedyną rasą psów pochodzącą z Afryki Południowej. Jego przodkowie pochodzą z Cape Colony z Południowej Afryki, gdzie krzyżowane były z prymitywnymi psami miejscowymi i półudomowionymi psami myśliwskimi Hotentotów o charakterystycznej prędze na grzbiecie. Rhodesian ridgeback, czyli „psy na lwy” polowały zwykle w grupach po dwa lub trzy, a ich dawnym zadaniem był właśnie pościg za zwierzyną, przede wszystkim za lwami, głoszenie zwierzyny i utrzymanie jej w miejscu, aż do przybycia myśliwego, co wymagało dużej zręczności. Pierwszy wzorzec, zainspirowany wzorcem dalmatyńczyka został zredagowany w 1922 roku przez F. R. Barnes w Bulawayo w Rodezji. Został on przyjęty przez Związek Kynologiczny Południowej Afryki w 1926 roku.
WYGLĄD OGÓLNY: Rhodesian ridgeback jest psem harmonijnie zbudowanym, mocnym, muskularnym, zręcznym i aktywnym, o harmonijnej sylwetce, bardzo wytrzymałym i szybkim. Główny akcent w jego wyglądzie położony jest na zręczność i elegancję, budowa powinna być zdrowa, bez jakichkolwiek oznak ciężkości. Charakterystyczną cechą rasy jest pręga grzbietowa utworzona przez włos, rosnący w odwrotnym kierunku niż pozostała część okrywy włosowej. Pręga ta – ridge – stanowi wyróżnik rasy. Jest ona wyraźna i symetryczna, zwęża się w kierunku zadu. Powinna zaczynać się tuż za łopatkami i ciągnąć się aż do guzów biodrowych. W jej obrębie muszą znajdować się dwie korony, identyczne i symetrycznie położone, których tylna krawędź nie powinna wychodzić poza 1/3 długości całej pręgi. Szerokość pręgi może dochodzić do 5 cm.
ZACHOWANIE – CHARAKTER: Pies dumny, inteligentny. Zachowuje się z rezerwą wobec obcych, ale nie jest agresywny ani lękliwy.
GŁOWA: Mózgoczaszka:
Czaszka powinna być długa (szerokość czaszki między uszami i odległość od guza potylicznego do stopu i od stopu do wierzchołka nosa są jednakowe). Płaska, szeroka między uszami. Kiedy pies jest spokojny, na głowie nie widać zmarszczek.
Stop powinien być wyraźnie, ale nie przesadnie zaznaczony.
Trzewioczaszka: Nos czarny lub brązowy. Jeżeli oczy są ciemne wierzchołek nosa musi być czarny, jeśli oczy są bursztynowe musi być brązowy.
Kufa długa, głęboka i mocna.
Wargi: linia warg jest wyraźnie zaznaczona, wargi dobrze przylegają do szczęk.
Szczęki/uzębienie: Szczęki mocne, idealny zgryz nożycowy, uzębienie pełne, siekacze górne ściśle zachodzą na siekacze dolne; siekacze osadzone są prostopadle do szczęk. Zęby dobrze rozwinięte, w szczególności kły.
Policzki dobrze rzeźbione.
Oczy umiarkowanie rozstawione, okrągłe, błyszczące i żywe, o inteligentnym wyrazie. Ich kolor harmonizuje z umaszczeniem.
Uszy osadzone dość wysoko, średniej wielkości i dość szerokie u nasady. Stopniowo zwężają się, a ich koniec jest lekko zaokrąglony. Noszone są płasko przy głowie.
SZYJA: Dość długa, mocna, bez podgardla.
TUŁÓW: Grzbiet mocny.
Lędźwie mocne, muskularne i lekko wysklepione.
Klatka piersiowa niezbyt szeroka, ale głęboka i pojemna; jej dolna linia sięga do łokci. Przedpiersie uwydatnione. Żebra umiarkowanie wysklepione, nigdy nie beczkowate.
OGON: Mocny u nasady, zwężający się ku końcowi, nie gruby, średniej długości. Nie powinien być osadzony ani zbyt wysoko, ani zbyt nisko. Noszony lekko zagięty ku górze, ale nigdy nie zakręcony.
KOŃCZYNY: Kończyny przednie idealnie proste, mocne, o mocnym kośćcu. Łokcie przylegają do klatki piersiowej. Widziane z profilu są szersze niż widziane z przodu. Śródręcza mocne, lekko pochyłe.
Łopatki ukośne, wyraźne i umięśnione, zdradzające szybkość.
Łapy zwarte, zaokrąglone o wysklepionych palcach i mocnych, elastycznych opuszkach. Łapy chronione są włosem rosnącym między palcami i opuszkami.
Kończyny tylne: mięśnie mocne i wyraźnie zarysowane; stawy kolanowe dobrze kątowane, stawy skokowe mocne, śródstopia dość krótkie.
CHODY: W ruchu kończyny prowadzone są równolegle, chody swobodne i energiczne.
OKRYWA WŁOSOWA: Włos krótki i gęsty, o gładkim, błyszczącym wyglądzie, nie jest ani wełnisty, ani jedwabisty.
UMASZCZENIE: od jasnopszenicznego do czerwono-płowego. Dopuszczalne są niewielkie białe znaczenia na przedpiersiu i palcach, ale nadmierna ilość bieli na przedpiersiu, na brzuchu lub na łapach wyżej niż palce, stanowi wadę. Ciemna kufa i uszy są dopuszczalne. Jakiekolwiek czarne włosy rozsiane na tułowiu i łapach są zdecydowanie niepożądane.
WZROST i WAGA: Wysokość w kłębie: (pożądana)
– psy 63 – 69 cm (25 – 27 cali), – suki 61 – 66 cm (24 – 26 cali).
Waga: (pożądana)
– psy 36, 5 kg (80 funtów angielskich), – suki 32 kg (70 funtów angielskich).
