Perro de Presa Canario – Dog kanaryjski
Dog kanaryjski – to jedna z ras psów, należąca do grupy psów w typie pinczera i sznaucera, psów molosowatych, szwajcarskich psów pasterskich i innych ras. Zaklasyfikowana do sekcji psów molosowatych w typie dogowatym.
Rasa ta powstała około XVI-XVII wieku w wyniku krzyżowania ras pierwotnych Bardino i Majorero żyjących na Wyspach Kanaryjskich z psami przywiezionymi przez hiszpańskich najeźdzców. Psy te odznaczały się dużą siłą, inteligencją jak również nieprzecietnym temperamentem. Cechy te sprawiły, że psy tej rasy były chętnie używane były jako psy pilnujące stad bydła i owiec. Pasterze szybko zauważyli również inne zalety presy i zaczęli używać psów w popularnych w XIX – XX wieku walk zwanych w miejscowym dialekcie pechadas.
W zawiązku z wprowadzeniem w pierwszej połowie XX wieku zakazu walk psów na Wyspach rasa powoli traciła na popularności, aż w końcu popadła w niemal całkowite zapomnienie i prawie wyginęła. W latach 70. XX wieku na nowo zainteresowano się ta starą rasą i podjęto próby mające na celu wydobycie ze środowiska wiejskiego ostatnich żyjących osobników i zrekonstruowanie rasy. Dog Kanaryjski pod nazwą Perro de Pres Canario w 1989 roku został uznany przez hiszpańską organizację kynologiczną RSCE. W roku 2001 pod nowa nazwą Dogo Canario rasa trafiła na scenę międzynarodową dzięki wstępnemu uznaniu przez FCI. Dog Kanaryjski szybko zdobył uznanie w Europie i Stanach Zjednoczonych
Zachowanie i charakter
Dogo Canario to pies zrównoważony, cechujący się opanowaniem, umiejący zachować samokontrolę i powagę wobec zagrożenia. W przypadku zagrożenia reaguje szybko, odważnie, zdecydowanie i skutecznie. Wymaga prowadzenia przez osobę doświadczoną w układaniu psów bojowych, ze względu na skłonności do zachowań agresywnych.
Ciekawostki
Na podstawie Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie wykazu ras psów uznawanych za agresywne oraz warunków wydawania zezwoleń (Dz. U. Nr 159, poz. 1051) utrzymywanie psa tej rasy wymaga zezwolenia właściwego organu gminy.