Owczarek staroangielski Bobtail
Owczarek staroangielski Bobtail – jedna z ras psów należących do psów pasterskich i zaganiających, zaklasyfikowana do sekcji psów pasterskich (owczarskich). Nazwa „bobtail” pochodzi z języka angielskiego i oznacza „krótki ogon”.
Według klasyfikacji FCI nie podlega próbom pracy
Rasa stara, znana w Anglii już w średniowieczu jako użyteczna do obrony przed wilkami i niedźwiedziami, a potem do zaganiania owiec.
Użytkowość
Pies reprezentacyjny, ale w niektórych krajach (Australia, Nowa Zelandia) w dalszym ciągu jest to pies pracujący.
Temperament
Zrównoważony, przyjazny, wierny, inteligentny, spokojny, bywa uparty. Ma bardzo dobry charakter. Odznacza się spokojnym i łagodnym usposobieniem. Jest czujny, lecz nie płochliwy. Cierpliwy w stosunku do dzieci. Dość łatwo przystosowuje się do życia w mieszkaniu. Obecność tego psa w domu powinna być przemyślaną decyzją.
Budowa
Mocna i zwarta, charakterystyczne gęste owłosienie „napuszone” oraz przebudowany zad; głowa duża, oczy ciemne, uszy małe, obwisłe, przylegające do głowy; tułów zwarty i krótki; głęboka klatka piersiowa; kończyny proste, niezbyt długie. Ogony, kiedyś cięto, obecnie ogony się zachowuje. Ogon powinien być noszony nisko, ale bez podwijania.
Umaszczenie
Różne odcienie szarości, siwe lub niebieskie, niedopuszczalne białe znaczenia na tułowiu. Czasem o maści niebieskopopielatej lub marmurkowej. Głowa i kończyny przednie białe lub z łatami. Szczenięta są biało-czarne, jaśnieją z wiekiem.
Utrzymanie
Potrzebuje czasochłonnej częstej pielęgnacji długiego włosa; szata wymaga częstego wyczesywania i kąpieli (zwłaszcza u psów wystawowych). Podszerstek należy delikatnie wyczesywać. Można strzyc, ale sierść odrasta długo.
