Owczarek belgijski Lakenois
Grupa I, psy pasterskie i stróżujące
Wygląd ogólny: Pies średniej wielkości, proporcjonalny, inteligentny. Harmonijnie zbudowany z dumnie noszoną głową, elegancki, powinien sprawiać wrażenie silnego, ale nie ciężkiego. Spojrzenie czujne, wyrażające inteligencję, o pytającym wyrazie.
Głowa: Rzeźbiona, dość długa, sucha. Czaszka i kufa równej długości lub kufa odrobinę dłuższa od czaszki. Przełom czołowy umiarkowany, górna linia mózgoczaszki i kufy równoległe.
Nos: Czarny, nozdrza rozwarte.
Kufa: Średniej długości, zwężająca się stopniowo w kierunku nosa. Kość nosowa prosta, linie kufy i czaszki równoległe.
Wargi: O cienkiej tkance, przylegające, mocno wypigmentowane, różowe błony śluzowe nie mogą być widoczne.
Policzki: Suche, dość płaskie, chociaż umięśnione.
Uzębienie: Mocne, białe, równe zęby mocno osadzone w dobrze rozwiniętych szczękach. Zgryz nożycowy. Zgryz cęgowy dopuszczalny (preferowany przez przewodników stad owiec i bydła).
Przełom czołowy: Średni, ale zaznaczony.
Łuk brwiowy: Niewyraźny, kufa wypełniona pod oczami.
Czaszka: O średniej szerokości w stosunku do długości, czoło płaskie z lekko zaznaczoną bruzdą czołową. Linie czaszki i kufy równoległe.
Oczy: Średniej wielkości, nie wyłupiaste i nie osadzone głęboko, o kształcie zbliżonym do migdała, brązowe, możliwie najciemniejsze. Czarne obwódki oczu. Oczy skierowane prosto. Spojrzenie inteligentne i badawcze.
Uszy: Trójkątne, stojące, wysoko osadzone, proporcjonalne. Brzegi małżowiny zaokrąglone.
Szyja: Dość długa, umięśniona, bez wiszącego podgardla, poszerzająca się stopniowo w kierunku łopatek.
Kark: Lekko wypukły.
Przód: Wyraźne i mocne mięśnie, mocna kość.
Łopatki: Kości łopatek długie, skośne i płaskie, wyraźnie ukątowane z kością ramienia tak, aby łokcie poruszały się swobodnie.
Ramię: Powinno poruszać się równolegle do osi podłużnej ciała.
Przedramię: Długie i umięśnione.
Nadgarstki: Mocne i krótkie, stawy proste bez śladu krzywicy.
Stopy: Raczej okrągłe, palce wypukłe i zwarte, poduszki grube i elastyczne, paznokcie ciemne i mocne.
Tułów: Korpus mocny, ale nie ciężki. Wysokość w kłębie równa długości od łopatek do nasady ogona u psów, u suk długość może być odrobinę większa od wysokości.
Przedpiersie: Z przodu niezbyt szerokie ani nie za wąskie. Z boku wyraźnie widoczne.
Klatka piersiowa: Głęboka, niezbyt szeroka. Żebra w górnej ich części zaokrąglone, łagodnie schodzące do mostka, sięgające daleko do tyłu.
Kłąb: Wyraźnie zaznaczony.
Linia górna: Prosta, szeroka i umięśniona.
Brzuch: Średnio rozwinięty, nie wiszący, nie podkasany, stanowiący kontynuację dolnej linii klatki piersiowej.
Zad: Lekko opadający, dość szeroki.
Tył: Mocny, ale nie ciężki, prostopadły do ziemi.
Uda: Szerokie, muskularne. Kolano prawie prostopadłe do miednicy.
Podudzie: Długie, szerokie, muskularne i wyraźnie kątowane w stawie skokowym. Staw skokowy mocny, szeroki. W widoku z tyłu pięty równoległe do siebie.
Pięty i śródstopie: Krótkie, mocne, ostrogi niepożądane.
Stopy: Lekko owalne, palce łukowate, zwarte. Poduszki grube i elastyczne. Paznokcie ciemne i mocne.
Ogon: Średniej długości, wysoko osadzony, mocny u nasady, nisko noszony, koniec u nasady lekko zakręcony na wysokości stawu skokowego. W ruchu ogon noszony wyżej. Nie może być zakręcony w kształcie haka ani skrzywiony.
Szata: Jednolita czarna maska obejmuje górne i dolne wargi, kąciki warg i powieki. Długość włosa, kierunek jego ułożenia są cechami różnicującymi powyższe cztery rasy. Wszystkie muszą mieć obfity, przylegający, dobrego gatunku, z wełnistym podszerstkiem. Dopuszczalna jest odrobina bieli na piersi i palcach.
Owczarek Belgijski Groenendael – Jednolity czarny.
Owczarek Belgijski Lakenois – Płowy z czarnymi końcami niektórych włosów, głównie na kufie i ogonie.
Owczarek Belgijski Malinois – Tylko kolor płowy z czarnym nalotem ( czarnymi końcami włosów ) i z czarną maską.
Owczarek Belgijski Tervueren – preferowany jest kolor płowy z czarnym nalotem (czarnymi końcami włosa) jako najbardziej naturalny. Płowy kolor powinien być ciepły – intensywny czerwony – nie jasny ani nie rozmyty
