Norwich terier
Kraj pochodzenia: Wielka Brytania.
Data publikacji obowiązującego wzorca: 24.06.1987
Użytkowanie: terier.
Klasyfikacja FCI: grupa 3 – teriery, sekcja 2 – teriery małe.
Próby pracy nie są wymagane.
WYGLĄD OGÓLNY: Jest to maty pies, na niskich nogach, pełen temperamentu, krępy i mocny, ma silne ciało i kościec. Chlubne blizny po potyczkach są tolerowane.
ZACHOWANIE/CHARAKTER: Norwich jest jednym z najmniejszych terierów. Jego usposobienie jest miłe, nie jest kłótliwy. Natura żywiołowa i nieskomplikowana. Wesoły i nieustraszony.
GŁOWA: Mózgoczaszka szeroka o lekko zaokrąglonym czole i dobrej odległości pomiędzy uszami.
Stop wyraźnie zaznaczony.
Trzewioczaszka klinowata i mocna. Jest ok. 1/3 krótsza od mózgoczaszki, którą mierzymy od guza potylicznego po niższą partię stopu.
Wargi ścisłe, przylegające.
Uzębienie: szczęka i żuchwa są mocne. Zęby dość duże i silne w regularnym zgryzie nożycowym, co oznacza, że zęby szczęki przykrywają w ścisłym kontakcie zęby żuchwy, są one ustawione pod kątem prostym.
Oczy owalne, małe, ciemne i błyszczące. Żywe, pełne wyrazu spojrzenie.
Uszy stojące, dobrze rozstawione, osadzone na szczycie głowy. Są średniej vielkosci o spiczastych koniuszkach, gdy pies jest zainteresowany, trzyma je prosto, w spoczynku mogą być skierowane ku tyłowi.
SZYJA: Mocna, dobrej długości, pasująca do ciała, wtapia się harmonijnie w skośnie ustawione łopatki.
TUŁÓW: Grzbiet krótki, prosty i zwarty.
Lędźwie krótkie.
Klatka piersiowa głęboka, długa o uwypuklonych żebrach.
OGON: Kopiowany lub nie.
a) obcięty na średnią długość, wysoko osadzony, jest zakończeniem idealnie prostej, górnej linii tułowia, noszony pionowo;
b) nie kopiowany ogon jest średniej długości, harmonizuje z sylwetką psa. U nasady jest grubszy, zwęża się ku końcowi. Jest tak prosty, jak to tylko możliwe, stanowi zakończenie idealnie równej górnej linii tułowia. Noszony jest radośnie, ale nie zakręcony.
KOŃCZYNY: Kończyny przednie mocne, krótkie i proste. Łokcie przylegające do tułowia. Śródręcza mocne i pionowo ustawione. Kończyny tylne szerokie, mocne i muskularne. Stawy kolanowe dobrze kątowane. Stawy skokowe nisko położone. Wykrok jest energiczny. Łapy okrągłe, kocie o mocnych opuszkach. W postawie i w mchu kierują się zdecydowanie do przodu.
RUCH: Kończyny przednie kierują się na wprost. Kończyny tylne poruszają się po tej samej linii co przednie. Śródstopia są ustawione równolegle, a ich elastyczny wyrzut pozwała dojrzeć spodnią część łap – opuszki.
OKRYWA WŁOSOWA: Włos twardy, druciany, prosty i przylegający do ciała. Podszerstek gęsty. Włos bardziej nastroszony na szyi, gdzie tworzy kryzę otaczającą głowę. Sierść na głowie i uszach jest krótka i gładka, za wyjątkiem brwi, niewielkich wąsów i brody.
Umaszczenie: wszelkie odcienie rudego, pszeniczne, czarne z podpalaniem lub grizzly (mieszanka włosów cieniowanych siwo-rudych). Białe znaczenia lub łaty są niepożądane.
WYMIARY: Idealna wysokość mierzona w kłębie 25-26 cm.
