Mastif
Kraj pochodzenia: Wielka Brytania.
Data publikacji obowiązującego wzorca: 24. 06. 1987.
Klasyfikacja FCI: Grupa 2 Sznaucery, pinczery, molosy, szwajcarskie psy pasterskie i rasy pokrewne.
Sekcja 2. l Molosy, typ dogowaty.
Nie podlegają próbom pracy.
Ogólne wrażenie: W swoim ogólnym zarysie głowa oglądana z każdej strony winna sprawiać wrażenie kwadratowej. Pożądana jest bardzo szeroka. Stosunek szerokości głowy do jej całkowitej długości winien wynosić 2: 3. Tułów powinien być masywny, szeroki, głęboki i mocno zbudowany. Wsparty na szeroko rozstawionych, pionowych kończynach. Mięśnie wyraźnie zaznaczone. Wielkość ma szczególne znaczenie jeśli łączy się z klasą psa. Wysokość i masa ciała mają znaczenie, pod warunkiem zachowania odpowiednich proporcji.
Charakterystyka: Duży, masywny, silny, proporcjonalnie zbudowany, wytrzymały pies. Połączenie szlachetności i odwagi.
Charakter: Spokojny, miły dla właściciela, zdolny do jego obrony.
Głowa i czaszka: Głowa szeroka między uszami, czoło płaskie, ale pomarszczone przy wytężonej uwadze psa. Łuki nadoczodołowe lekko wzniesione. Mięśnie skroniowe i policzkowe dobrze zaznaczone. Czaszka jedynie lekko wysklepiona. Bruzda zaczynająca się między oczami sięga aż do połowy głowy. Kufa powinna być krótka, szeroka pod oczami i jednakowej szerokości aż do czubka nosa, kwadratowa i tępo ścięta. Z grzbietem nosa tworzy kąt prosty, od nosa do żuchwy niezwykle głęboka; żuchwa szeroka do samego końca. Nos szeroki, oglądany z przodu – z szeroko rozwartymi nozdrzami, z profilu – płaski (nie zadarty). Fafle tworzą z przegrodą nosową kąt rozwarty; są lekko obwisłe, co powoduje, że z profilu mają wygląd kwadratowy. Stosunek długości kufy do długości całej głowy jest jak 1: 3. Stosunek obwodu kufy (mierzony pośrodku między oczami a czubkiem nosa) do obwodu głowy jest jak 3: 5.
Oczy: Małe, szeroko rozstawione, odległość między nimi powinna wynosić nie mniej niż podwójną szerokość oka. Stop wyraźnie zaznaczony, jednak nie za ostro. Kolor oczu orzechowobrązowy, im ciemniejszy, tym lepiej. Trzecia powieka niewidoczna.
Uszy: Małe, cienkie, szeroko rozstawione, osadzone po bokach głowy w najwyższym miejscu, tak że stanowią jakby przedłużenie poprzecznej linii głowy. Gdy pies jest odprężony uszy przylegają płasko do policzków.
Zgryz: Kły zdrowe, mocne i szeroko rozstawione. Siekacze szczęki i żuchwy tworzą płaszczyznę (zgryz cęgowy), lub dolne wystają nieco przed górne w taki sposób, żeby nie były widoczne przy zamkniętym pysku.
Szyja: Lekko wysklepiona, średnio długa, bardzo muskularna o obwodzie 2, 5 do 5 cm mniejszym od obwodu głowy mierzonego przed uszami.
Kończyny przednie: Łopatka i ramię lekko ukośne. Silne i muskularne. Łapy proste, silne i szeroko rozstawione. Grube kości. Łokcie równoległe do tułowia. Sródręcze proste.
Tułów: Klatka piersiowa szeroka, głęboka, dobrze osadzona między przednimi kończynami. Żebra wysklepione i zaokrąglone. Żebra rzekome zachodzą głęboko i daleko, aż do bioder. Obwód klatki piersiowej o 1/3 większy niż wysokość w kłębie. Grzbiet i partia lędźwiowa szerokie i muskularne; płaskie i bardzo szerokie u suk, lekko wysklepione u psów. Słabizny niezwykle płaskie.
Kończyny tylne: Szerokie i muskularne o dobrze rozwiniętych udach. Stawy skokowe dobrze katowane, szeroko rozstawione, zarówno w pozycji stojącej jak i w chodzie proste.
Łapy: Szerokie i okrągłe, palce dobrze wysklepione. Pazury czarne.
Ogon: Wysoko osadzony, sięga do stawu skokowego lub trochę poniżej. Szeroki u nasady i zwężający się ku końcowi. U psa odprężonego zwisa prosto, u pobudzonego jest lekko zakręcony, lecz nie powyżej linii grzbietu.
Chód/Ruch: Energiczny, przestrzenny.
Szata: Krótka, ściśle przylegająca, nie za delikatna na łopatkach, szyi i grzbiecie.
Maść: Brzoskwiniowo-płowa, srebrzysto-płowa, płowa lub ciemnopręgowana. Kufa, uszy i nos muszą być zawsze czarne. Czarne obwódki wokół oczu, przy czym czerń między oczami rozszerza się na czoło (czarna maska).
