Kraski ovcar
KRAJ POCHODZENIA: Słowenia.
DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA: 10.03.1980.
KLASYFIKACJA FCI: Grupa 2 Sznaucery, pinczery, molosy, szwajcarskie psy pasterskie i rasy pokrewne.
Sekcja 2.2 Molosy, typ górski.
Nie podlegają próbom pracy.
- WYGLĄD OGÓLNY I CECHY CHARAKTERYSTYCZNE
a) Kraski Ovcar jest psem średniej wielkości, mocno zbudowanym, o opadających uszach, przylegających do głowy. Ogon opuszczony, maść stalowa, szata obfita i gęsta. Budowa mocna, proporcjonalna, o dobrze rozwiniętej muskulaturze. Dobry pies pasterski o spokojnym temperamencie, odważny, ostry, gdy chodzi o obronę jego terenu lub jego pana i domowników, do których zresztą jest bardzo przywiązany. W stosunku do obcych bardzo nieufny i nieprzekupny. Miły pies towarzyszący.
b) Wymiary i masa ciała: Wysokość w kłębie psy 55-60 (57) cm, suki 52-56 (54) cm
Przekroczenie dopuszczalnych parametrów o 2 cm dopuszczalne, jednak niepożądane.
Masa ciała psy 30-40 kg, suki 25-35 kg
c) Budowa ciała: lekko wydłużona. Długość tułowia powinna równać się wysokości w kłębie plus 10% (66-69 cm). U suk dopuszczalne niewielkie przekroczenie górnej granicy tych wartości. - GŁOWA
a) Ogólny wygląd: Głowa szlachetna o głębokim profilu i łagodnych przejściach. Linia czoła lekko zbieżna z grzbietem nosa. Oglądana z góry głowa na wysokości uszu powinna być szeroka i zwężać się stopniowo w kierunku nosa. Długość głowy powinna być proporcjonalna do wielkości ciała. Czaszka trochę dłuższa niż kufa.
b) Czoło stosunkowo szerokie, suche i muskularne, o łagodnie wysklepionej linii górnej. W okolicy uszu szerokość czaszki odpowiada mniej więcej długości czoła. Bruzda czołowa średnio zaznaczona, podobnie łuki nadoczne.
c) Przejście między czaszką i kufą słabo znaczone. Brak wyraźnego stopu
d) Kufa średniej długości u nasady szeroka i głęboka, zwężająca się stopniowo ku końcowi. Grzbiet nosa szeroki, mocny, prosty.
e) Nos dobrze rozwinięty, szeroki, czarno pigmentowany.
f) Fafle powinny być mięsiste, przylegające, czarno pigmentowane, średniej grubości.
g) Uzębienie bardzo mocne, kompletne, zgryz nożycowy. Kły powinny być szczególnie dobrze rozwinięte.
h) Oczy o kształcie migdałowym ustawione lekko skośnie, koloru kasztanowego do ciemnobrązowego, wyraz szczery, spokojny, odważny.
i) Uszy w kształcie litery „V” średnio wysoko osadzone, zwisające, przylegające do głowy. Krawędź z przodu ustawiona lekko na zewnątrz. Na długość sięgają do wewnętrznego kącika oka.
III. SZYJA
a) Linia karku prosta lub lekko wysklepiona, dolna linia szyi prosta. Głowa noszona lekko uniesiona.
b) Długość szyi wynosi około 25 cm .
c) Szyja powinna być głęboka, szeroka, muskularna, w przekroju owalna. Z głową i tułowiem łączy ją silna muskulatura.
d) Skóra dobrze przylegająca, wadą jest luźne podgardle i łałok. Szata powinna być gęsta, tworzy kryzę wokół szyi. Dzięki niej szyja sprawia wrażenie krótszej i mocniejszej.
- TUŁÓW
a) Tułów średniej długości sprawia wrażenie silnego. Linia grzbietu pozioma lub lekko opadająca w stronę zadu.
b) Kłąb długi, średnio szeroki, średnio wysoki, dobrze połączony z szyją.
c) Grzbiet prosty, średniej długości, szeroki i muskularny.
d) Zad lekko opadający, szeroki, bardzo muskularny.
e) Głęboka, dobrze rozwinięta klatka piersiowa jest stosunkowo długa i szeroka. W swojej głębokości sięga co najmniej do łokci. Żebra średnio wysklepione. Pierś szeroka, dobrze rozwinięta, głębokość jej wynosi około 25-28 cm, obwód 70-78 cm .
f) Brzuch napięty, wzniesiony lekko ku tyłowi. Słabizny stosunkowo krótkie, lekko zapadnięte. - OGON
Wysoko osadzony, szablasty, powinien być szeroki u nasady, zwężający się stopniowo ku końcowi. Średniej długości, sięga co najmniej do stawu skokowego. Włos na ogonie gęsty, pełny i długi. W pozycji spoczynkowej ogon opuszczony, w podnieceniu podniesiony ponad linię grzbietu. Jego koniec często lekko zawinięty do góry. - KOŃCZYNY PRZEDNIE
a) Kończyny przednie oglądane z przodu i z boku proste.
b) W stosunku do tułowia proporcjonalne i symetryczne.
c) Łopatki średniej długości, szerokie, ustawione lekko skośne, muskularne. Harmonizują z całym ciałem.
d) Ramię stosunkowo długie, bardziej skośnie ustawione niż łopatki, cechuje się mocną, ale nie nazbyt rozwiniętą muskulaturą. Ściśle przylega do klatki piersiowej.
e) Kąt barkowy wynosi około 90 stopni.
f) Przedramię długie, pionowo ustawione, o silnej budowie kości, muskularne.
g) Kąt łokciowy nie za bardzo otwarty, łokcie dobrze przylegające.
h) Staw nadgarstka silnie rozwinięty i dobrze połączony z przedramieniem i nadgarstkiem.
i) Nadgarstek szeroki, średniej długości, lekko ukośnie ustawiony,
j) Szerokie, silne łapy powinny być okrągłe lub owalne. Dobrze zwarte palce. Pazury mocne, ciemno pigmentowane, opuszki ciemne do czarnych.
VII. KOŃCZYNY TYLNE
a) Oglądane z boku stawy powinny być dostatecznie kątowane, kończyny oglądane z tyłu powinny być proste. b) Kończyny tylne powinny z tułowiem tworzyć harmonijna całość. c) Uda długie, szerokie, doskonale umięśnione. d) Z linią poziomą uda tworzyć powinny taki sam kąt jak łopatki. e) Średnio długie podudzie ustawione skośnie, winno być mocne, dostatecznie umięśnione. f) Stawy kolanowe szerokie, dostatecznie rozwarte. Mocne podudzie skośnie ustawione. g) Stawy skokowe mocne, średnio kątowane. h) Śródstopie dobrze rozwinięte i krótkie. Czasami występujące wilcze pazury należy usunąć. i) Łapy tylne powinny być okrągłe o wysklepionych, dobrze zwartych palcach. Pazury i opuszki ciemno pigmentowane.
VIII. RUCH
Kraski ovcar powinien poruszać się elastycznym, posuwistym krokiem. Najchętniej i najlepiej porusza się on kłusem. W galopie nie sprawia tak harmonijnego wrażenia.
- SKÓRA
Średnio gruba, ciemno pigmentowana przylega elastycznie i bez fałd do ciała. Wszystkie widoczne błony śluzowe winny być pigmentowane na ciemno. - SZATA
Gęsta, długa, prosta o gęstym podszerstku. Głowa i przednia strona kończyn pokryte krótkim włosem. Krótki włos znajdować się powinien również na przednich częściach uszu, na tylnych włos jest dłuższy i bardziej miękki. Szyja obficie owłosiona długim tworzącym grzywę włosem na karku i jeszcze dłuższym, ale także bardziej miękkim włosem od spodu. Obfita kryza na szyi powinna sprawiać wrażenie, ze nasada głowy jest jeszcze mocniejsza. Długim mocnym włosem powinien być pokryty także tułów, na brzuchu przechodzi on we włos nieco bardziej miękki. Puszysty ogon powinien być pokryty całkowicie długim włosem. Dłuższe i bardziej miękkie włosy na tylnej stronie przednich kończyn tworzą frędzle. Na tylnej stronie ud i na górnej stronie podudzia bardzo długie i gęste włosy tworzą „portki”. Długość włosów na kłębie powinna wynosić co najmniej 10 cm . - MAŚĆ
Stalowa, pożądany ciemny odcień, przede wszystkim na grzbiecie. W kierunku brzucha i nóg włosy stają się stopniowo jaśniejsze, jasnoszare do koloru piaskowego ewentualnie z ciemno szarym nalotem na przedniej stronie nóg. Na głowie występuje ciemna maska, otoczona kolorem jasno szarym lub piaskowym. Białe znaczenia na palcach dopuszczalne, lecz niepożądane.
