Gryfonik belgijski
Gryfonik belgijski – jedna z ras psów należąca do grupy psów do towarzystwa, zaklasyfikowana do sekcji małych psów belgijskich. Znajduje sie w podsekcji Gryfoników. Według klasyfikacji FCI nie podlega próbom pracy. Pozostałe odmiany tej rasy to:
- Gryfonik brabancki o numerze wzorca 82
- Gryfonik brukselski o numerze wzorca 80
- Krępy pies o kwadratowej, proporcjonalnej, dobrze umięśnionej sylwetce
- głowa jest okrągła, ozdobiona bródką i wąsami, płaski pysk, duże, czarne oczy, żuchwa jest wysunięta przed górną,
- uszy są trójkątne noszone z przodu czaszki
- łapy drobne, silne.
Umaszczenie czarne, czarne podpalane i czarno-brązowe, inne barwy nie są akceptowane. Gryfonik brukselski różni się od gryfonika belgijskiego umaszczeniem, które jest zawsze rude, rudopłowe lub Wesoły, przyjacielski gryfonik nie lubi samotności. Cechuje się dużą inteligencją, jest łagodny w stosunku do dzieci, nie wykazuje tendencji do agresji czy dominacji. Ponadto nie należy do ras szczekliwych, jest spokojny, ale lubi zabawę.pszeniczne, z maska czarną lub silnie rozjaśnioną
Gryfonuki są psami odpornymi, nie jest obciążony chorobami genetycznymi. Są częste przypadki gryfoników żyjących ok. 15. lat. Jak każdy pies o skróconym pysku nie lubi upałów i może występować związane z tym łzawienie oczu. Konieczna jest staranna pielęgnacja oczu oraz silnie zredukowanej kufy. Wymaga trymowania kilka razy w roku, po tym zabiegu pies nie gubi sierści
Gryfoniki belgijskie nie zyskały dużej popularności. W Polsce występuje kilka egzemplarzy psów tej rasy. Na świecie dość znane są w: Rosji, Czechach, Skandynawii oraz Stanach Zjednoczonych. Obecnie jest kilka hodowli gryfoników w Polsce. Dużą popularność przyniósł rasie film Lepiej być nie może, gdzie obok Jacka Nicholsona jedną z głównych ról zagrał mały gryfonik brukselski
W jednym miocie mogą urodzić sie wszystkie odmiany gryfonika: belgijski, brukselski i odmiana gładkowłosa – brabantczyk. Jest to spowodowane tym, iż przy kojarzeniu par miesza się te odmiany
