Foksterier krótkowłosy
Kraj pochodzenia: Wielka Brytania
Użytkowanie: terier
Klasyfikacja FCI: grupa 3 – teriery, sekcja 1 – teriery duże i średnie
Próby pracy fakultatywne (pozostawione do wyboru).
WYGLĄD OGÓLNY: Pies bystry i ruchliwy, przy niewielkich wymiarach silny, o mocnym kośćcu. Nigdy nie może być jednak topornej, ociężałej budowy. Kończyny nie powinny być ani za długie, ani zbyt krótkie. W postawie foksterier ma przypominać konia myśliwskiego – huntera, który przy swoim krótkim grzbiecie stoi pewnie na nogach, pokrywając dużo terenu.
USPOSOBIENIE/CHARAKTER: Aktywny o szybkich ruchach, czujny o żywej reakcji. Przyjacielski, odważny i towarzyski.
GŁOWA: Mózgoczaszka: płaska, o średniej szerokości, stopniowo zwężająca się ku oczom. Stop niewielki.
Trzewioczaszka: Trufla nosowa czarna.
Kufa: szczęka i żuchwa są mocne, silnie umięśnione, leciutkie zagłębienia pod oczami. Ta część kufy jest odpowiednio rzeźbiona, stopniowo zwężająca się w kierunku nosa, ale nie w prostej linii, tak by była klinowata.
Uzębienie: mocna szczęka i żuchwa w regularnym i kompletnym zgryzie nożycowym, to znaczy że górne siekacze przykrywają dolne przy ścisłym kontakcie i są ustawione pionowo.
Policzki nigdy nie mogą być pełne.
Oczy ciemne, małe, dosyć głęboko osadzone, możliwie okrągłe. Wyraz oczu żywy i pojętny.
Uszy małe, w kształcie litery „V”, opadające ku przodowi, noszone przy policzkach. Nie powinny opadać na boki głowy. Linia załamania uszu znajduje się powyżej szczytu czaszki. Małżowiny są średniej grubości.
SZYJA: Zgrabna, muskularna, dobrej długości, sucha, bez podgardla. Stopniowo rozszerza się ku barkom.
TUŁÓW: Grzbiet krótki, mocny i prosty, bez jakichkolwiek oznak słabości.
Lędźwie mocne, lekko zaokrąglone.
Klatka piersiowa głęboka, ale nie szeroka.
Żebra: żebra prawdziwe umiarkowanie wyskłepione, żebra rzekome długie.
OGON: Osadzony raczej wysoko, dość mocny, zwyczajowo kopiowany. Jego noszenie jest radosne, nie powinien być zagięty nad grzbietem lub zawinięty.
KOŃCZYNY: Kończyny przednie oglądane z każdej strony mają być proste. Kościec na całej ich długości mocny. Łopatki długie i skośne, dobrze pochylone ku tyłowi. Zwieńczenie łopatek o delikatnym obrysie, kłąb wyraźnie uwydatniony. Kończyny tylne mocne, muskularne, nie może być opadającego zadu, ani podkurczonych nóg. Uda długie i silne. Kolana dobrze katowane. Stawy skokowe nisko umiejscowione, Łapy: małe, okrągłe i zwarte. Opuszki twarde i jędrne. Palce są umiarkowanie wysklepione i nie powinny być zwrócone do wewnątrz ani na zewnątrz.
RUCH: Kończyny przednie i tylne kierują się prosto do przodu i są względem siebie równoległe. Łokcie pracują swobodnie na osi tułowia. Kolana nie są skierowane na zewnątrz ani do wewnątrz. Dobry, energiczny ruch, wypchnięcie zależy od elastyczności kończyn tylnych.
OKRYWA WŁOSOWA: Szata: prosta, przylegająca, twarda, gładka, gęsta i obfita, spodnia strona ud i podbrzusze są także porośnięte.
Umaszczenie: dominuje biel. Całe białe, białe w rude, czarne lub czarno podpalane łaty. Łaty pręgowane lub wątrobiane nie są pożądane.
WIELKOŚĆ: Waga: dla samców 7,3 – 8,2 kg, dla suk 6,8 – 7,7 kg
