Eurasier
Kraj pochodzenia: Niemcy
Data publikacji obowiązującego wzorca: 06. 01. 1994
Użytkowanie: pies towarzyszący Klasyfikacja FCI: grupa V – szpice i psy ras pierwotnych
sekcja 5 – Szpice azjatyckie i rasy pokrewne
Bez prób pracy.
Krótki rys historyczny: W1960 r. przez skrzyżowanie chow chowa i szpica wilczego powstała rasa, zwana początkowo „wilk-chow”, a po skrzyżowaniu z samoyedem w 1973 r. przemianowana na „Eurasier” i uznana przez FCI.
Wrażenie ogólne: Harmonijnie zbudowany, średniej wielkości szpicowaty pies ze stojącymi uszami o różnym umaszczeniu, o długości włosa pozwalającej dostrzec proporcje ciała; kościec średniej ciężkości.
Proporcje: Długość tułowia przewyższa nieco wysokość w kłębie. Stosunek między długością kufy i długością mózgoczaszki mniej więcej 1:1.
Zachowanie/Charakter: Pewny siebie, spokojny, zrównoważony, o wysokim progu pobudliwości, czujny i uważny, nie hałasujący z radości; silnie przywiązany do rodziny; w stosunku do obcych nieufny, lecz nie agresywny; bez instynktu łowieckiego. Do pełnego wykształcenia tych cech eurasier potrzebuje stałego, ścisłego, domowego kontaktu z rodziną oraz pełnego zrozumienia i konsekwentnego wychowania.
Głowa: Harmonijna, czaszka nie za szeroka, kształt głowy oglądanej tak z góry jak i z boku – klinowaty, grzbiet nosa i mózgoczaszka równoległe.
Mózgoczaszka: Kształt: czoło płaskie z dobrze zaznaczoną bruzdą czołową; wyraźny guz potyliczny. Przełom czołowo-nosowy słabo zaznaczony.
Trzewioczaszka: Nos średniej wielkości, czarny.
Kufa ani zbyt gruba, ani zbyt spiczasta; zwęża się do przodu ku nosowi; grzbiet nosa i krawędzie żuchwy proste.
Fafle: brzegi warg napięte, czarne.
Szczęki silne; szeroki łuk żuchwy.
Policzki słabo podkreślone.
Zgryz silny, pełny (42 zęby zgodnie ze wzorem zębowym); zgryz nożycowy lub cęgowy; górne siekacze ciasno dosięgają poza dolne lub zachodzą jedne na drugie; przedtrzonowce i trzonowce w jednej linii bez luk; wszystkie zęby w szczękach ustawione pionowo.
Oczy ciemne, średniej wielkości; niezbyt głęboko osadzone, nie wyłupiaste; lekko ukośne szpary powiekowe; brzegi powiek czarne, ściśle przylegające.
Uszy rozstawione na szerokości podstawy ucha; średniej wielkości i trójkątne; czubki lekko zaokrąglone, stojące. Czubki uszu i środek nasady czoła tworzą niemal równoboczny trójkąt.
Szyja: Średniej długości, w harmonii z ogólnym obrazem, dobrze umięśniona; skóra podgardla ściśle przylegająca. Płynne przejście do grzbietu.
Tułów: Silny nie za krótki.
Kłąb podkreślony.
Grzbiet silny i prosty; bardzo dobrze umięśniony.
Lędźwie o dobrej długości i szerokości, bardzo dobrze umięśnione.
Zad prosty, szeroki i silny.
Ogon o prostej nasadzie, okrągły i mocny, o dobrej grubości, zwęża się ku końcowi; owłosienie bujne; noszony nad grzbietem do przodu lub lekko wygięty na bok lub zwinięty; zwisając sięga stawu skokowego. Klatka piersiowa sięga do łokci, z owalnym wysklepieniem żeber; dobrze rozwinięte przedpiersie, jednakże nie podkreślone; długi, daleko do tyłu sięgający mostek.
Brzuch lekko podciągnięty.
Kończyny:
Kończyny przednie widziane od przodu proste i ustawione równolegle; widziane z boku umiarkowanie katowane; ramię i przedramię niemal jednakowej długości.
Łopatka dobrze umięśniona; ustawiona lekko ukośnie.
Ramię średniej długości, dobrze umięśnione.
Łokcie przylegające do klatki piersiowej.
Przedramię średniej długości, dobrze umięśnione.
Staw nadgarstkowy silny.
Śródręcze średniej długości, widziane od przodu zupełnie proste; widziane z boku skierowane lekko do przodu.
Stopy przednie owalne, zwarte, umiarkowanie wysklepione; silne, ciemne pazury; mocne, dobrze wyściełane, czarne opuszki; między opuszkami gęste owłosienie.
Kończyny tylne widziane od tyłu proste i równoległe; widziane z boku miernie katowane. Udo i podudzie niemal tej samej długości.
Miednica lekko ukośnie ułożona.
Udo średniej długości, silnie umięśnione.
Kolano stabilne, nie za mocno rozwarte.
Podudzie średnio długie, dobrze umięśnione.
Staw skokowy nie za głęboko osadzony, stabilny, nie skręcony ani do wewnątrz, ani na zewnątrz.
Śródstopie dobrej długości i szerokości; widziane z boku ustawione pionowo.
Stopy tylne owalne, zwarte, średnio wysklepione; silne, czarne pazury; mocne, dobrze wyściełane, czarne opuszki. Gęste owłosienie między opuszkami.
Chód obszerny, z silnym odbiciem i dobrym wykrokiem.
Skóra napięta, pigmentowana.
Okrywa włosowa: Włos: Na całym ciele gęsty podszerstek i średnio długi, luźno przylegający włos ościsty; kufa, twarz, uszy i przód kończyn o krótkim włosie; długi włos na ogonie, tyle kończyn przednich (chorągiew) i tylnych (portki).
Owłosienie szyi tylko niewiele dłuższe niż na całym ciele, nie tworzy grzywy.
Umaszczenie: dopuszczalne wszystkie kolory, z wyjątkiem czysto białego, białego cętkowanego i wątrobianego.
Wielkość i waga: Wysokość w kłębie: psy 52 – 60 cm, suki 48 – 56 cm.
Waga: psy 23-32 kg, suki 18-26 kg.
Decydująca jest harmonia proporcji, jednak należy dążyć do idealnych średnich wartości wielkości i wagi:
Wysokość w kłębie: psy 58 cm, suki 52 cm.
Waga: psy 26 kg, suki 22 kg.
