Cane corso
Kraj pochodzenia: Włochy.
Data publikacji obowiązującego wzorca: 10.12.1996.
Przeznaczenie: Pies stróżujący.
Klasyfikacja FCI: Grupa 2 Sznaucery, pinczery, molosy, szwajcarskie psy pasterskie i rasy pokrewne.
Sekcja 2.1 Molosy, typ dogowaty.
Nie podlegają próbom pracy.
KRÓTKI RYS HISTORYCZNY: Jest bezpośrednim potomkiem molosów starożytnego Rzymu. W niezbyt odległej przeszłości zachował się jeszcze i powszechnie występował w prowincjach Foggia i Bari. Nazwa rasy pochodzi od łacińskiego „cohors” co oznacza „obrońca, stróż obejścia”.
WYGLĄD OGÓLNY: Pies więcej niż średniej wielkości. Silny i mocno zbudowany, ale jednocześnie elegancki. Suchej budowy, o długich mocnych mięśniach.
ISTOTNE PROPORCJE: Długość głowy stanowi 36% wysokości w kłębie. Pies jest nieco dłuższy niż wyższy.
USPOSOBIENIE: Stróż dobytku, rodziny i stad; wyjątkowo sprawny i kontaktowy (łatwo nawiązujący kontakt z właścicielem). W przeszłości używany przy pasieniu bydła i jako pies myśliwski na grubą zwierzynę.
GŁOWA: Duża z cechami typowymi dla molosów. Linie czaszki i kufy nieznacznie zbieżne.
MÓZGOCZASZKA: Szeroka; jej szerokość na wysokości łuków jarzmowych jest równa lub nieco większa niż długość. Czoło wysklepione, czaszka prawie płaska. Bruzda czołowa zaznaczona. Stop: Zaznaczony.
TRZEWIOCZASZKA:
Nos: Duży i czarny, nozdrza duże, w linii grzbietu nosa, rozwarte.
Kufa: Zauważalnie krótsza niż czaszka ( czaszka 62-64%, kufa 36-38% długości głowy), mocna, wybitnie graniasta, z przodu płaska (tępa), o prawie równoległych bokach, których długość jest równa szerokości. Profil nosa prosty.
Wargi: Górne wargi tworzą średniej wielkości fafle, zasłaniając żuchwę, w ten sposób decydują o kształcie kufy widzianej z boku.
Szczęki/Zgryz/Zęby: Szczęki potężne, wygięte. Niewielki przodozgryz. Zgryz nożycowy i cęgowy dopuszczalne.
Oczy: Średniej wielkości, owalne, osadzone frontalnie, nieznacznie wyłupiaste. Powieki przylegające. Oczy jak najciemniejsze, w zależności od umaszczenia. Wyraz czujny i przenikliwy.
Uszy: Trójkątne, wiszące, o szerokiej nasadzie, osadzone nad łukami jarzmowymi. Prawie zawsze cięte, wtedy w kształcie trójkąta równobocznego.
SZYJA: Mocna, umięśniona, długości równej długości głowy.
TUŁÓW: Jest nieco dłuższy niż wysokość w kłębie. Mocnej budowy, ale nie przysadzisty.
Kłąb: Zaznaczony, wzniesiony ponad poziomem zadu.
Grzbiet: Prosty, bardzo umięśniony i dobrze związany.
Lędźwie: Krótkie i masywne.
Zad: Długi, szeroki, nieznacznie opadający.
Klatka piersiowa: Dobrze rozbudowana we wszystkich trzech wymiarach, sięgająca do łokci.
OGON: Dość wysoko osadzony; o grubej nasadzie. Skracany na czwartym kręgu. W akcji noszony wysoko, lecz nigdy pionowo ani zakręcony nad grzbietem.
KOŃCZYNY PRZEDNIE:
Barki: Łopatki długie, skośnie ustawione, bardzo muskularne.
Ramiona: Mocne.
Przedramię: Proste, bardzo mocne.
Nadgarstki: Elastyczne.
Łapy: Kocie.
KOŃCZYNY TYLNE:
Uda: Długie, szerokie, plastycznie umięśnione.
Podudzie: Wąskie i mocne.
Staw skokowy: Umiarkowanie ukątowany.
Śródstopie: Grube i wąsko ustawione.
Łapy: Nieco mniej zwarte niż przednie.
SKÓRA: Dość gruba, stosunkowo przylegająca.
SZATA:
WŁOS: Krótki (lecz nie gładki), błyszczący, bardzo gruby z niewielką ilością podszerstka.
UMASZCZENIE: Czarne, grafitowe, łupkowe, jasno płowe (żółtawe), czerwień jelenia, pręgowane; u psów płowych występuje czarna maska.
WIELKOŚĆ: Wysokość w kłębie: Psy: od 62 do 68 cm, Suki: od 58 do 64 cm. 2 cm tolerancji we wzroście w obie strony.
Waga: Psy: od 42 do 50 kg Suki: od 38 do 45 kg.
