Psy gończe – grupa psów wykorzystywanych głównie do tropienia i pogoni za zwierzyną, posługujących się przede wszystkim węchem. Przeważnie z długimi obwisłymi uszami.
Osobną grupę stanowią Charty.
Historia
Psy gończe – jak wspomina w swych kronikach Gall Anonim, służyły do polowań już w średniowieczu. W XVII wieku żaden szanujący się polski dwór szlachecki nie mógł obyć się bez posiadania sfory psów gończych. W XIX wieku polscy myśliwi – w zależności od ukształtowania terenu i zwierzyny, na którą polowali, odróżniali gończe od ogarów. Jednak powszechnie przyjęła się dla nich nazwa OGARY (typ lekki – średni).
Berneński gończy