Bernardyn
Kraj pochodzenia rasy: Szwajcaria
Głowa: mocna jak całość tułowia, górna część mocna, szeroka, lekko wysklepiona, łagodnymi zaokrągleniami z boku łączy się z policzkami, które są wysokie i silnie rozwinięte.
Kość potyliczna umiarkowanie rozwinięta; łuk nadoczodołowy jest bardzo silnie rozwinięty, tworzy on z osią strzałkową głowy prawie kąt prosty. Czaszka opada gwałtownie w stronę kufy. Kufa jest krótka, jej głębokość u nasady powinna być większa niż długość. Linia grzbietu nosa jest prosta (u niektórych psów może być wklęsła, ale nie wypukła).
Wargi górne są mocno rozwinięte, lekko obwisłe, łączą się z dolnym brzegiem tworząc łuk; (wargi dolne nie powinny być obwisłe).
Uzębienie powinno być mocne i kompletne (powinno odpowiadać budowie głowy, wymagane rodzaje zgryzu to: nożycowy, cęgowy, lekki przodozgryz (gdy siekacze jeszcze się stykają).
Wierzchołek nosa jest bardzo mocny i szeroki, o nozdrzach dobrze rozwartych, wierzchołek nosa i wargi powinny być czarne.
Uszy są dość wysoko osadzone, średniej wielkości. U nasady małżowina jest silnie rozwinięta, przedni brzeg przylega ściśle do głowy, tylny, zwłaszcza gdy pies wykazuje napiętą uwagę, może być lekko odstający.
Oczy są osadzone z przodu, umiarkowanie głęboko w oczodołach, średnich rozmiarów, ciemnobrązowe. Na ogół powieki dolne nie domykają się całkowicie i tworzą przy wewnętrznym kąciku oka kanciasty fałd. Wadliwe są zbyt obwisłe powieki, które odsłaniają okolicę ujścia kanałów łzowych.
Szyja jest wysoko osadzona, bardzo silna. Unosi się, kiedy pies jest czujny, w przeciwnym razie jest noszona poziomo lub lekko opuszczona. Połączenie głowy z karkiem jest zaznaczone bruzdą. Kark jest bardzo muskularny, wysklepiony na boki, podgardle jest dobrze zaznaczone na poziomie gardła i szyi.
Łopatki są ukośne i szerokie, bardzo umięśnione, mocne.
Klatka piersiowa jest dobrze wysklepiona, umiarkowanie głęboka.
Grzbiet: Bardzo szeroki, idealnie prosty, aż do lędźwi. Od lędźwi do zadu linia łagodnie się obniża i niewyczuwalnie zlewa z nasadą ogona.
Zad jest dobrze rozwinięty, uda bardzo muskularne.
Brzuch: Wyraźnie oddzielony od okolicy lędźwiowej, która jest bardzo mocna. Jest zaledwie umiarkowanie podciągnięty.
Ogon: Nasada ogona jest szeroka i mocna. Ogon jest długi, ciężki , gdy pies jest odprężony zwisa prosto. Ogon jest obficie owłosiony, jednak włos jest umiarkowanie długi.
Ramię : Mocne, dobrze umięśnione.
Kończyny tylne: Stawy skokowe są umiarkowanie ukątowane . Obecność wilczych pazurów jest niewskazana.
Łapy: Szerokie, umiarkowanie zwarte, o dość silnie wysklepionych palcach.
Włos jest półdługi, gładki lub lekko falisty (nie kręcony lub kosmaty). Często włos na grzbiecie, zwłaszcza w okolicy biodrowej, aż po zad jest nieco bardziej falisty.
Maść : Umaszczenie białe w płowe łaty lub płoworude albo odwrotnie, kolor płowy dominuje nad bielą. Możliwy ciemny nalot. Pierś, łapy, czubek ogona, biała obwódka wokół kufy oraz obroża powinny być białe. Pożądana jest czarna maska sięgająca oczu oraz ciemne uszy.
Wzrost: Wysokość w kłębie: samca min. 70 cm; suki – min. 65 cm.
