Basenji
Pochodzenie: Afryka Środkowa
Data publikacji obowiązującego wzorca: 25.11.1999
Użytkowanie: pies myśliwski i do towarzystwa
Klasyfikacja FCI: grupa 5 szpice i psy ras pierwotnych, Sekcja 6 psy ras pierwotnych, Bez prób pracy
Wrażenie ogólne: Lekkiej budowy zwierzę o delikatnej kości i arystokratycznym wyglądzie, pies w stosunku do swojej długości – wysokonożny, zawsze zrównoważony, czujny i inteligentny. Namarszczona głowa ze sterczącymi uszami dumnie noszona na dobrze wysklepionej szyi. Głęboka klatka piersiowa przechodzi w wyraźną talię, ogon ciasno zawinięty, co daje obraz psa o zrównoważonej budowie i wdzięku gazeli.
Ważne proporcje: Odległość od wierzchołka głowy do stopu nieco większa niż od stopu do koniuszka nosa.
Zachowanie/usposobienie: Nie szczeka, ale nie jest niemy. Charakterystyczny wydawany przez niego odgłos to mieszanina gardłowego śmiechu i jodłowania. Godna uwagi jest jego czystość pod każdym względem. Inteligentny, niezależny, ale serdeczny i czujny. Z rezerwą wobec obcych.
Głowa: Na czole tworzą się delikatne i obfite zmarszczki, kiedy uszy sterczą; zmarszczki po bokach głowy są pożądane, ale nie przesadne, przechodzące w podgardle; zmarszczki są bardziej widoczne u szczeniąt, choć u psów trójbarwnych, na skutek braku cieniowania, nie są aż tak widoczne. Mózgoczaszka: Czaszka płaska o dobrej rzeźbie, średnio szeroka, zwęża się w kierunku nosa. Linie boczne czaszki zwężają się stopniowo w kierunku pyska, co sprawia, że policzki się nie zarysowują. Stop słabo zaznaczony. Trzewioczaszka: Nos pożądany w kolorze czarnym. Szczęki/uzębienie: silne szczęki o doskonałym, regularnym, pełnym zgryzie nożycowym, tj. górne siekacze zachodzące na dolne i osadzone są prostopadle w szczękach.
Oczy ciemne, migdałowate, skośnie osadzone, o dalekim spojrzeniu i dość nieodgadnione w wyrazie.
Uszy małe, spiczaste, stojące i lekko kapturowate o delikatnej strukturze, osadzone z przodu na wierzchołku głowy, koniuszek ucha leży bliżej środka głowy niż zewnętrzna nasada.
Szyja: silna, słusznej długości, nie gruba, dobrze wysklepiona, lekko wypełniona u nasady, z wdzięcznym wygięciem, uwydatniającym jej grzbiet. Dobrze osadzona pomiędzy łopatkami sprawia, że głowa jest noszona „wyniośle”.
Tułów: wyważony w proporcjach. Grzbiet krótki, równy. Lędźwie zwarte. Klatka piersiowa sięga nisko. Żebra elastyczne, głębokie i owalne. Dolna linia przechodzi w wyraźną linię talii.
Ogon: wysoko osadzony, wraz z tylną krawędzią pośladka – rozciągającą się poza nasadę ogona, sprawia, że tylne kończyny robią wrażenie sięgających daleko. Zawija się ciasno nad kręgosłupem i ściśle przylega do uda – pojedynczym lub podwójnym zwojem.
Kończyny Kończyny przednie proste o delikatnym kośćcu. Pozostające w prostej linii do podłoża tworzą umiarkowany front.
Łopatki dobrze kątowane, umięśnione, nie przeciążone. Łokcie wciśnięte. Widziane od przodu w jednej linii z żebrami. Przedramię bardzo długie.
Śródręcza słusznej długości, proste i elastyczne. Kończyny tylne silne i umięśnione.
Staw kolanowy umiarkowanie kątowany. Podudzie długie.
Śródstopie krótkie, nie wykręcone ani do środka, ani na zewnątrz. Łapy/stopy małe, wąskie i zwarte o głębokich poduszkach, dobrze wysklepionych palcach i krótkich pazurach.
Chód/ruch: Porusza się prosto do przodu – szybkim, długim, niestrudzonym, zamaszystym krokiem.
Skóra bardzo elastyczna.
Okrywa włosowa: Włos krótki, gładki, bardzo delikatny.
Umaszczenie czysto czarne z białym, czerwone z białym, czarne podpalane i białe z „pestkami melona” i podpalanym znaczeniem na kufie i policzkach, czarne podpalane z białym, pręgowane: czerwone tło z czarnymi pręgami, im pręgowanie wyraźniejsze tym lepsze. Biel winna występować na łapach/stopach, piersi i koniuszku ogona. Dozwolone białe kończyny, strzałka i obroża.
Wielkość i waga: Idealna wysokość w kłębie: psy 43 cm, suki 40 cm. Idealna waga: psy 12 kg, suki 9,5 kg.
Błędy: Jakiekolwiek odchylenie od wyżej wymienionych punktów winno być uznawane za wadę, której waga przy ocenie winna pozostawać w ścisłej proporcji do jego stopnia.
