Australian Silky Terier
Kraj pochodzenia: Australia
Data publikacji obowiązującego wzorca: 11.09.1989
Użytkowanie: terier.
Klasyfikacja FCI: grupa 3 – teriery, sekcja 4 – teriery miniaturowe .
Próby pracy nie są wymagane.
WYGLĄD OGÓLNY: Pies zwartej budowy, raczej niskonożny, o średniej długości tułowia, wysmukłej sylwetce. W przeszłości miał dosyć siły, by polować i zabijać domowe gryzonie. Ma charakterystyczne dla teriera cechy: jest pełen temperamentu, zapału, bystry i krzepki. Jedwabista, prosta sierść z przedziałkiem biegnącym wzdłuż ciała jest dopełnieniem obrazu i sprawia, że odnosimy wrażenie iż pies jest wypielęgnowany.
GŁOWA: Średniej długości, kufa jest nieco krótsza od mózgoczaszki. Głowa powinna być mocna, co jest cechą charakterystyczną terierów, umiarkowanie szeroka między uszami. Mózgoczaszka nie wysklepiona między oczami, płaska, z jedwabistą, delikatną w dotyku czuprynką, która nie opada na oczy (długa sierść, opadająca na kufę i policzki jest wysoce niepożądana).
Trzewioczaszka: Trufla nosowa czarna. Wargi ściśle przylegające, gładkie.
Uzębienie: szczęka i żuchwa mocne. Zęby regularnie rozstawione, nie ściśnięte, mocne. Siekacze szczęki ściśle przykrywają siekacze żuchwy tworząc zgryz nożycowy.
Oczy powinny być małe, okrągłe, nie wyłupiaste, jak najciemniejsze. Ich wyraz jest inteligentny, spojrzenie przeszywające.
Uszy mają być małe, w kształcie litery „V”. Małżowina winna być cienka. Są osadzone na szczycie czaszki, wyprostowane, nie obrośnięte długą sierścią.
SZYJA: Średniej długości, zgrabna, z lekkim łukiem, harmonijnie wtapia się w łopatki. Jest okryta długą, jedwabistą sierścią.
TUŁÓW: Umiarkowanie długi w porównaniu z wysokością mierzoną w kłębie. Górna linia prosta. Poważną wadą jest wysklepienie czy zapadnięcie. Lędźwie silne.
Klatka piersiowa umiarkowanej szerokości i głębokości.
Żebra dobrze wysklepione, zachodzące odpowiednio do tyłu.
OGON: Powinien być kopiowany, wysoko osadzony, noszony do góry, ale nie „wesoło”. Nie może być na nim frędzli.
KOŃCZYNY: Kończyny przednie o delikatnym obrysie, okrągłej (w przekroju poprzecznym) kości. Proste, dobrze ustawione pod tułowiem, bez oznak słabości w nadgarstkach.
Łopatki smukłe, wyraźnie pochylone ku tyłowi. Pasują dobrze do ramion, tworząc odpowiedni kąt, przylegają do klatki piersiowej.
Łokcie nie są skierowane ani do wewnątrz, ani na zewnątrz.
Kończyny tylne: Uda dobrze rozwinięte.
Stawy kolan o we dobrze kątowane.
Stawy skokowe odpowiednio kątowane. Oglądane od tyłu powinny być nisko położone i równolegle.
Łapy małe, kocie, o jędrnych opuszkach i zwartych palcach. Pazury czarne lub bardzo ciemne.
RUCH: Swobodny, ale nie luźny w łopatkach i łokciach. Łapy i Śródręcza nie powinny kierować się ani do wewnątrz, ani na zewnątrz. Kończyny tylne powinny dawać mocny impuls, wypchnięcie, dzięki swej elastyczności w stawach kolanowych i skokowych. Oglądane od tyłu w ruchu nie powinny być zanadto rozstawione, ani zbieżne i wąskie.
OKRYWA WŁOSOWA: Włos winien być gładki, delikatny i błyszczący, jedwabisty w dotyku. Jego długość od tyłu uszu do nasady ogona powinna wynosić 13 do 15 cm, jednakże nie powinna krępować ruchów psa. Nie może być długiej sierści w dół od nadgarstków i stawów skokowych.
Umaszczenie: niebieskie lub szaro-niebieskie z podpalaniem. Bardziej ceni się intensywny odcień. Błękitna sierść na ogonie powinna być bardzo ciemna. Pożądane jest, by czuprynką była błękitno-srebrna lub płowa. Kolor błękitny i podpalanie są następująco rozmieszczone: podpalanie wokół nasady uszu, na kufie i bokach policzków, błękit od nasady głowy po koniuszek ogona. Na przednich kończynach błękitne umaszczenie sięga nadgarstka, na tylnych stawów skokowych. Podpalanie na przednich kończynach sięga po nadgarstki, a na tylnych stopniowo schodzi od kolan, przez stawy skokowe do łap. Podpalanie występuje też wokół odbytu. Na tułowiu nie powinno być osmoleń, miejsc mocno przyciemnionych.
Dopuszcza się maść czarną u szczeniąt, od 18 miesiąca życia pies już powinien być błękitny.
WZROST i WAGA: Wysokość w kłębie dla samca ok. 23 cm. Suki są nieco mniejsze.
Pożądana waga od 3,5 do 4,5 kg.
WADY: Wszelkie odstępstwa od powyższego wzorca powinny być traktowane jako wady i oceniane w zależności od stopniach odchylenia.
