Australian Cattle Dog
Data oficjalnego uznania rasy: 1 wrzesień 1980
Australian Cattle Dog jest również znany jako Blue Heeler, Queensland Heeler, Queensland Blue Heeler, a pierwotnie nazywany był Australian Heeler.
Australian Cattle Dog został zakwalifikowany do wystawiania w Grupie Psów Pracujących począwszy od 1.09.1980. Został następnie przeniesiony do Grupy Psów Pasterskich Zaganiających (Herding Grup) gdy ta została utworzona począwszy od 1 stycznia 1983.
Australian Cattle Dog jest psem silnym, czujnym i stróżującym. Pierwotnie hodowany do pilnowania i zaganiania bydła w głębi dziewiczych terenów Australii.
Szata łatwa w pielęgnacji, gdyż kąpiel i szczotkowanie są wystarczające do utrzymania czystości i zdrowia.
Hodowany jako pasterz pracujący przez cały dzień, Australian Cattle Dog posiada ogromną ilość energii.
Australian Cattle Dog kocha właścicieli i szczególnie uwielbia zabawy z dziećmi.
WYGLĄD OGÓLNY: Z ogólnego wyglądu mocny, zwarty, o symetrycznej budowie pies pracujący. Mający zdolność i ochotę do wykonywania wszelkich, dowolnie ciężkich zadań mu powierzonych, pies ten łączy w sobie solidność, moc, zrównoważenie oraz twarde umięśnienie. Jego wygląd musi zatem wyrażać ogromną zwinność, siłę i wytrzymałość. Wykazywanie jakichkolwiek tendencji do otłuszczenia lub cherlactwa jest poważną wadą.
CECHY SZCZEGÓLNE: Dla celów praktycznych wykorzystywany do pomocy przy pilnowaniu bydła. Zawsze czujny, krańcowo inteligentny, baczny, odważny i godny zaufania, z wpojonym poczuciem obowiązku – jest psem idealnym do tej roli. Jego lojalność oraz instynkty opiekuńcze powodują, że sam przyjmuje rolę stróżującą w stosunku do hodowcy, jego stada i majątku. Będąc podejrzliwym w stosunku do obcych, musi jednocześnie być posłuszny podczas wystawiania na ringu.
GŁOWA: Głowa zrównoważona z innymi proporcjami psa i dopasowana do wyglądu ogólnego. Czaszka szeroka i jedynie lekko wykrzywiona pomiędzy uszami, spłaszczająca się do łagodnego ale określonego stopu. (ang. stop). Policzki umięśnione lecz nie grube i nie wydatne. Żuchwa mocna, głęboka i dobrze rozwinięta. Kufa szeroka i dobrze wypełniona pod oczami, zwężająca się stopniowo do średniej długości, głębokiego i potężnego pyska. Wargi wąskie i czyste. Nos czarny niezależnie od umaszczenia psa.
ZĘBY: Uzębienie powinno być zdrowe, mocne i regularne, zgryz nożycowy, dolne siekacze ledwo dotykające górnych. Niedopuszczalny przodozgryz lub tyłozgryz.
OCZY: Owalne, średniej wielkości, ani wyłupiaste, ani też zapadnięte. Muszą wyrażać czujność i inteligencję. Charakterystyczny jest ostrzegawczy i podejrzliwy błysk. Kolor oczu ciemno brązowy.
USZY: Umiarkowanej wielkości, preferowane raczej mniejsze niż większe. Szerokie u nasady, umięśnione, postawione, w ksztąłcie łagodnego trójkata. Osadzone szeroko, skierowane na zewnątrz, ruchliwe i sztywno wzniesione w czasie czuwania. Wnętrze ucha dość dobrze owłosione.
SZYJA: wyjątkowo mocna, muskularna, średniej długości, rozszerzająca się ku tułowiowi, bez podgardla.
KOŃCZYNY PRZEDNIE: Ramiona o szerokich łopatkach, opadające, muskularne i dobrze kątowane. W kłębie nie powinny być zbyt blisko siebie osadzone. Kończyny przednie o mocnych okrągłych kościach, dochodzących do łapy bez osłabienia w nadgarstku, idealnie proste gdy oglądane od przodu, lecz obladany z boku nadgarstek tworzy lekki kąt z przedramieniem.
KOŃCZYNY TYLNE: szerokie, mocne i muskularne. Zad raczej długi i opadający, uda długie, szerokie i dobrze rozwinięte, umiarkowanie kątowane. Stawy skokowe mocne i dobrze opuszczone. Oglądane z tyłu tylne kończyny od stawu skokowego do łapy są proste i ustawione ani blisko ani zbyt szeroko od siebie.
STOPY: okrągłe, palce krótkie, mocne, wyraźnie wysklepione i zwarte. Poduszki twarde i głębokie, pazury krótkie i mocne.
TUŁÓW: Długość tułowia od mostka do pośladków jest większa niż wysokość w kłębie w proporcjach jak 10 do 9. Linia grzbietowa jest prosta, grzbiet mocny z żebrami płaskimi i wygiętymi do tyłu (żebra nie baryłkowate). Klatka piersiowa głęboka i muskularna i umiarkowanie szeroka. Lędźwie szerokie, głębokie i muskularne, a boki głębokie, mocno sprzęgające kończyny tylne i przednie.
OGON: osadzony nisko, zgodnie z opadającą linią zadu. W stanie swobodnym wisi w lekkim zakrzywieniu, sięgając mniej więcej stawów skokowych. Podczas ruchu i / lub w stanie pobudzenia ogon może być lekko uniesiony, lecz w żadnych okolicznościach jakakolwiek część ogona nie może przekroczyć poziomej linii określonej przez nasadę ogona.
SZATA: Odporna na czynniki pogodowe szata zewnętrzna jest umiarkowanie krótka, prosta i o przeciętnej strukturze, z krótkim, gęstym podszerstkiem. Za blokami kończyn futro jest dłuższe. Ogon mocno owłosiony, z lekkim piórem. Głowa, przednie kończyny, kończyny tylne od stawu skokowego do ziemi pokryte krótkim włosem.
MAŚĆ:
NIEBIESKA
Kolor powinien być niebieski lub niebiesko-marmurkowaty z lub bez innych plam. Dopuszczalne są plamy czarne, niebieskie lub brązowe na głowie rozmieszczone równomiernie. Przednie kończyny brązowe od połowy wysokości w górę i dalej do przodu po pierś i podgardle z brązem na szczękach; kończyny tylne brązowe po wewnętrznej stronie i wewnątrz ud, schodząc w dół od kolan i rozszerzając się na stronę zewnętrzną kończyn tylnych od stawu skokowego po palce łap. Podszerstek jest dopuszczalny na ciele po warunkiem, że jest on zakryty przez niebieską sierść zewnętrzną. Czarne plamy na ciele są niepożądane.
CZERWONO-CĘTKOWANA
Pies powinien być całkowicie i równomiernie pokryty czerwonymi cętkami wraz z podszerstkiem (a nie białym albo kremowym) z lub bez ciemniejszych czerwonych plam na głowie. Równomiernie rozmieszczone plamy na głowie są pożądane. Czerwone plamy na ciele są dopuszczalne, lecz niepożądane.
WZROST: Pożądana wysokość w kłębie powinna zawierać się w granicach: Psy: 46 – 51 cm (18-20″). Suki 43 – 48 cm (17-19″)
Psy i suki poniżej lub powyżej tej wielkości są niepożądane.
RUCH: Zdrowa siła ma pierwszoplanowe znaczenie. W akcji pies jest swobodny, prężny i nie okazujacy zmęczenia. Akcja ramion i kończyn przednich jest zharmonizowany z potężną siłą napędową przedniej części ciała. Podstawowe znaczenie ma zdolność do szybkich i gwałtownych ruchów. Jako poważne wady uważa się: apatia, przebudowane lub luźne łopatki, proste przemieszczanie się łopatek, słabość w łokciach, pęcinach lub łapach, proste kolana, krowie lub ugięte stawy skokowe.
