Anatolian
KRAJ POCHODZENIA: Anatolia.
Patronat: FCI
DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA: 10.04.1989.
KLASYFIKACJA FCI: Grupa 2 Sznaucery, pinczery, molosy, szwajcarskie psy pasterskie i rasy pokrewne.
Sekcja 2.2 Molosy, typ górski.
Nie podlegają próbom pracy.
CHARAKTERYSTYKA: Pierwotnie rasa służyła do pilnowania stad owiec; wytrwała w pracy, doskonale znosi skrajne warunki atmosferyczne.
KRÓTKI RYS HISTORYCZNY: Owczarek anatolijski jest psem pasterskim, mogącym poszczycić się bardzo długą historią. Pochodzi najprawdopodobniej od dużych psów myśliwskich Mezopotamii. Na przestrzeni dziejów rasa dostosowała się do warunków, w których przyszło jej egzystować. Wymienić tu należy klimat – gorące, suche lata i bardzo zimne zimy, tryb życia tamtejszej ludności – osiadły lub koczowniczy, jak też rodzaj pracy, którą psy musiały wykonywać – pilnując stad musiały one pokonywać duże odległości na Równinie Anatolijskiej i bez względu na warunki atmosferyczne przebywać pod gołym niebem.
WRAŻENIE OGÓLNE: Duży, masywny pies do pilnowania stad, dużego formatu, mocnej postury, o szerokiej, mocnej głowie i gęstej podwójnej szacie. Potrafi poruszać się z bardzo dużą prędkością.
WAŻNE PROPORCJE CIAŁA: Długość trzewioczaszki powinna być trochę mniejsza niż długość mózgoczaszki.
CHARAKTER: Opanowany i odważny, bez jakiejkolwiek agresywności, samodzielny, bardzo inteligentny i łatwy do prowadzenia. Dumny i godny zaufania. Bardzo przywiązany i lojalny wobec swego pana, dorosłe psy są jednak nieufne w stosunku do obcych.
GŁOWA:
MÓZGOCZASZKA: Duża, jednak proporcjonalna w stosunku do tułowia, szeroka między uszami i lekko wysklepiona. Dorosłe samce powinny posiadać głowę szerszą niż suki.
Stop słabo zaznaczony.
TRZEWIOCZASZKA: Oglądana z góry prawie prostokątna, lekko zwężająca się ku czubkowi nosa, tępy profil.
Nos: Czarny, u psów czekoladowych – brązowo-wątrobiany.
Fafle: Lekko zwisające, czarne. Dolna krawędź górnej wargi nie powinna sięgać niżej niż dolna krawędź żuchwy.
Zgryz/Zęby: Mocne, dokładny zgryz nożycowy, równy i kompletny, rząd górnych siekaczy powinien ściśle zachodzić na dolne. W szczęce zęby powinny być ustawione pionowo. Uzębienie kompletne.
Oczy: W stosunku do wielkości głowy raczej małe, osadzone głęboko i szeroko; niewidoczna spojówka. Kolor złoty do ciemnobrązowego. Obwódki powiek czarne, z wyjątkiem psów o umaszczeniu brązowym.
Uszy: Średniej wielkości, trójkątne o zaokrąglonych końcach. Zwisając, płasko przylegają do boków czaszki, u psa podnieconego lekko uniesione.
SZYJA: Lekko wysklepiona, mocna, muskularna, średniej długości, raczej gruba, prawie bez podgardla.
TUŁÓW: Mocny, dobrze umięśniony, nigdy otłuszczony.
Górna linia: Horyzontalna, w stosunku do długości nóg raczej krótka. Partia lędźwiowa lekko wysklepiona.
Dolna linia: Brzuch dobrze podciągnięty.
Klatka piersiowa: Głęboko zachodząca aż do łokci, żebra dobrze wysklepione, ożebrowanie dostatecznie długie.
OGON: Długi, sięgający co najmniej do stawu skokowego, dość wysoko osadzony, w spoczynku zwisający i lekko zawinięty; w czasie podniecenia, szczególnie u psów, noszony wysoko i zawinięty ponad grzbietem.
KOŃCZYNY
KOŃCZYNY PRZEDNIE:
Łopatki: Dobrze umięśnione i skośne
Kończyny: Szeroko rozstawione, proporcjonalnej długości, proste, o mocnym kośćcu.
Łokcie: Ściśle przylegające do tułowia.
Śródręcze: Mocne, oglądane z boku lekko nachylone.
Łapy: Mocne, o dobrze wysklepionych palcach i krótkich pazurach.
KOŃCZYNY TYLNE: Mocne, jednak nie przesadnie umięśnione, oglądane z tyłu – proste i równoległe.
Podudzie: Długie.
Kolano: Dobrze kątowany staw kolanowy.
CHÓD: W ruchu linia grzbietu, głowy i szyi wyraźnie pozioma, ruch równomierny i harmonijny, o długim wykroku kończyn. Pies powinien sprawiać wrażenie psa myśliwskiego na polowaniu. W czasie wolnej akcji dopuszczalny inochód. Zdecydowanie niepożądany jest ruch drobiący lub stepujący (hackney).
SZATA
WŁOS: Krótki lub półdługi, gęsty, o gęstym podszerstku. Ze względu na warunki klimatyczne możliwe duże różnice w długości włosa. Włos na szyi i łopatkach trochę dłuższy i grubszy. Zimą tendencja do dłuższej sierści.
MAŚĆ: Dozwolone wszelkie umaszczenia.
WYMIARY CIAŁA:
WIELKOŚĆ: Psy: 74 do 81 cm w kłębie, Suki: 71 do 79 cm w kłębie
MASA CIAŁA: Dorosłe psy – 50 do 65 kg, dorosłe suki: 40 do 55 kg.
WADY: Każde odstępstwo od przedstawionego wzorca należy uznać za wadę.
POWAŻNE WADY:
– krótkonożność,
– pies ociężały i powolny,
– zbyt masywny,
– zbyt lekko zbudowany,
– charci,
– płaska czaszka,
– ruch stepujący (hackney), drobiący lub sztywny,
– zbyt długa, wisząca szata.
WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:
– zbyt krótka kufa (jedna trzecia całej długości głowy),
– szata zbyt krótka i zbyt miękka,
– brak podszerstka,
– przodozgryz i tyłozgryz,
– niezdolność do pilnowania stada.
