Kot syberyjski
Miejsce pochodzenia Rosja
Początki rasy początek XIII w.
Inna nazwa syberyjski kot leśny
Waga 4.5-9 kg
Długość życia 12-15 lat
Charakter lojalny, o psim charakterze
Uważa się, że koty syberyjskie są antyalergiczne i zostały wyhodowane z myślą o właścicielach, którzy reagują kichaniem na kontakt z kocią sierścią.
Chociaż kot syberyjski dopiero niedawno został uznany za odrębny gatunek, jego pochodzenie możemy prześledzić aż do XIII w., gdy podobno miały przechadzać się wśród mnichów strzegących murów w średniowiecznych klasztorach. Jednak ze względu na reżim, jakim objęte były ziemie sowieckie od 1917 r., właściciele tej rasy dopiero w późnych latach 80. XX w. mogli przedstawić ją reszcie hodowców.
Pierwszy kot syberyjski pokazany został na wystawie w Leningradzie w marcu 1987 r. Gatunek oficjalnie zatwierdzono następnego roku dzięki standardom osiągniętym przez dwie hodowczynie: Olgę Mironową i Olgę Frołową. Na wystawie w Moskwie w 1989 r. wystąpiło aż 13 kotów tego gatunku — wtedy nowo powstała Radziecka Federacja Kotów przyznała kotu syberyjskiemu certyfikat z numerem 1. Koty te po raz pierwszy zaprezentowano w Europie i Stanach Zjednoczonych w latach 90. XX w., chociaż do Wielkiej Brytanii przybyły dopiero w 2002 r., gdy sprowadzono pierwsze okazy z Ameryki.
Domowy ulubieniec, niezwykle wesoły, uczuciowy i lojalny. Potrafi bardzo przywiązać się do właściciela i podążać za nim krok w krok, wszędzie, gdzie tylko się da. Często opisywany jest jako kot o psim usposobieniu, ponieważ lubi spacery na smyczy, pływanie, a nawet podróże samochodem.
