Kot cymric
Miejsce pochodzenia Ameryka Północna
Początki rasy lata 60. XX w.
Inna nazwa manx długowłosy
Waga 3,5—5,5 kg
Długość życia 10 —14 lat
Charakter pełen energii i swawolny
Chociaż genetyka temu przeczy, według legendy bezogonowe koty manx i cymric byty ostatnimi zwierzętami, które weszły do arki. Noe, spiesząc się, by uciec przed potopem, zatrzasnął bramę i odciął im w ten sposób ogony.
Cymric (wymawiamy: kumrik) jest długowłosą odmianą sławnego bezogonowego kota manx. Jego prawdziwe pochodzenie pozostaje niejasne – niektóre szkoły sugerują, że zanim został wzięty pod uwagę jako osobny gatunek hodowlany, żył sobie wspólnie ze swoim kuzynem – kotem manx – na wyspie Man. Inni twierdzą, że to odłam hodowli rozpoczętej w latach 30. XX w., gdy do programu rozrodczego kotów manx wprowadzono koty perskie, aby poprawić gęstość futra kociąt. Niezależnie od tego, po której stronie leży prawda, jedno jest pewne – na przekór imieniu koty te nie mają nic wspólnego z Walią. Nazwa kota została wymyślona przez dwoje hodowców, Leslie Falteisek i Blaira Wrighta.
Jest idealnym zwierzęciem domowym. Cymric to chętny do zabawy, energiczny kot, uwielbiający ludzkie towarzystwo i przejawiający tendencje do krążenia wokół jednego, wybranego członka rodziny. Często mówi się, że ma wiele cech upodabniających go raczej do psa niż do kota, łącznie z tropieniem i zamiłowaniem do zakopywania zabawek! Jednak prawdziwym atutem tego kota jest jego niesamowita zdolność do skakania. Nie ma ogrodzenia, półki czy karnisza, który byłby poza zasięgiem tego nadzwyczajnego skoczka.
