Kot birmański
Miejsce pochodzenia Myanrnar (Birma)
Początki rasy nieznany – prawdopodobnie czasy starożytne
Inna nazwa święty kot birmański
Waga 4,5-8 kg
Długość życia ponad 15 lat
Charakter łagodny, łatwy w obejściu
Wielu hodowców kontynuuje francuską tradycję, zgodnie z którą kociętom urodzonym w danym miesiącu nadaje się imiona na pierwszą literę tego właśnie miesiąca.
Starodawna historia kota birmańskiego owiana jest tajemnicą. Mówi się, ze wiele lat temu na stoku góry Lugh w Birmie (obecnie znanej jako Myanmar) stała świątynia ku czci Tsun Kyan-Kse, szafirowo-okiej bogini opiekującej się odchodzącymi duszami. Sto kotów o bursztynowych oczach zamieszkiwało świątynię jako jej towarzysze i strażnicy. Pewnej nocy świątynia została zaatakowana przez Siam, który zamordował Mun-Ha, najstarszego kapłana. Kiedy ten leżał, konając przed posągiem bogini, ulubiony kot Silili wskoczył mu na głowę. Nagle kot zaczął zmieniać wygląd. Jego ciało stało się złote, zaś uszy, nos i nogi brązowe jak ziemia. Łapy, którymi dotykał konającego kapłana, pozostały śnieżnobiałe, zaś oczy stały się szafirowe jak oczy bogini Tsun Kyan-Kse. Po tygodniu pozostałe dziewięćdziesiąt dziewięć kotów również przeszło trans for m acj ę.
To legenda, a prawdziwa historia przybycia tego kota na Zachód jest prostsza. Wiadomo, że para birmańczyków została wysłana z Birmy do Francji w roku 1919 jako prezent dla oficera armii brytyjskiej, majora Gordona Russella. Jeden z kotów zmarł w drodze, ale drugi przeżył podróż i we Francji wydał potomstwo.
Kot birmański jest niezwykle uczuciowy i łagodny z natury. Lubi przebywać wśród ludzi tak bardzo, że będzie chodzić za tobą krok w krok, z pokoju do pokoju, w poszukiwaniu towarzystwa. Dobrze znosi obecność innych kotów, lubi zwłaszcza dzieci i będzie dobrym, dość niezwykłym zwierzątkiem domowym.
