Ruja
Większość suk rozpoczyna cieczkę po osiągnięciu wieku 6 miesięcy. Najczęściej występuje ona wiosną i jesienią, ale nie jest to sztywna reguła. Przebieg pierwszego cyklu rujowego jest ledwie zauważalny dla właścicieli i często określany jako cicha cieczka. Mimo to psy w okolicy szybko wyczują cieczkę i może się zdarzyć, że suka zostaje pokryta, zanim właściciel zdąży się zorientować. że jest gotowa do zapłodnienia.
W późniejszym czasie objawy cieczki stają się znacznie wyraźniejsze. Występuje łatwy do zauważenia obrzęk sromu, któremu towarzyszy wydzielina, najczęściej zabarwiona krwią, a zmiana w zachowaniu zadziwia właściciela. Suka, która była do tej pory cichą, posłuszną domatorką, zmienia się w nieposłuszną swawolnicę.
Suka w czasie cieczki często bardzo aktywnie poszukuje partnera i różnymi sposobami wydostaje się z zamknięcia, aby zaspokoić potrzebę wywołaną przez działanie silnych hormonów. To niejednokrotnie szokuje domowników, którzy sądzą, że unikną kłopotów pilnując jedynie, aby samce nie przedostały się do suki.
We wczesnym okresie cieczki suka staje się niezwykle atrakcyjna dla samców: tak dalece, że pojawiają się nie wiadomo skąd, siadają i pełne nadziei oczekują lub przeskakują najwyższe przeszkody, aby się zbliżyć do suki. Wyprowadzenie suki w tym okresie na spacer, nawet po kryjomu, na smyczy, ujawni fakt, że jest ona w trakcie cieczki, zwłaszcza że pozostawi wszędzie ślady, prowadzące wszystkie psy z okolicy prosto do naszego domu.
Chociaż suka jest atrakcyjna dla psów, w tym czasie nie jest jeszcze przygotowana do krycia, nawet jeśli staje przy samcu z odchylonym ogonem. Moment właściwy do aktu krycia przyjdzie później.
Hodowcy dopuszczają sukę do samca przynajmniej dwa razy, ale dopiero pomiędzy 11 a 14 dniem cieczki. Na odpowiedni moment wskazuje charakter zabarwionej krwią wydzieliny, która staje się lepka. Jest to właściwy czas do planowanego zapłodnienia, ale trzeba podkreślić, że suka może być z powodzeniem pokryta i w 2 tygodnie później. Często po kryciu suka jest mniej pilnowana i w rezultacie w domu pojawia się niezgodny z planami hodowli miot.
Właściciel reproduktora – w razie potrzeby – pomoże psom. Często polega to na przytrzymaniu suki lub zachęceniu psa. Jeżeli jest to pierwsze krycie suki, dobrze jest, aby reproduktorem byt doświadczony samiec, i odwrotnie – doświadczoną sukę należy dopuścić do niedoświadczonego psa.
