Test piąty: ocena chęci do zabawy
Jeśli szczenię po trzecim i czwartym teście nie jest jeszcze zmęczone, można dodatkowo przeprowadzić jeszcze jeden test. Jeżeli natomiast jest wyraźnie zmęczone — lepiej odłożyć test na później. Próbujemy rozbudzić zainteresowanie szczenięcia piłką przywabiając je i pokazując mu ją.
Jak tylko szczenię okaże zainteresowanie, puszczamy piłkę, aby potoczyła się obok pieska. Prawidłowa reakcja szczenięcia to zainteresowanie „zdobyczą”. Jeśli w ogóle nie reaguje na piłkę, to prawdopodobnie jego właściciel zaniedbywał zabaw z pieskiem lub nie próbował go do niej zachęcić. Może to też jednak być oznaką odstępstwa psa od normalnego zachowania.
Uwaga: Zbadajmy czy szczeniak wykazuje zainteresowanie następnymi próbami. Nie wymagajmy jednak za wiele! Nie musimy przecież jednorazowo wykonać wszystkich ćwiczeń. Ważne są poszczególne reakcje pieska.
Test szósty: reakcja na dźwięki
Pozostajemy sami ze szczenięciem w pomieszczeniu. Klaszczemy mocno w dłonie. Obserwujemy czy szczenię zwróci się z ciekawością do źródła dźwięku. Dowodzi to silnego charakteru. Jeśli natomiast drgnie lub nawet w panicznym lęku zacznie uciekać, to i później będzie uciekał od hałasów dnia codziennego. Z dużym prawdopodobieństwem można w ten sposób ustalić, że to szczenię jest lękliwe.
Transport psa do domu
W czasie podróży samochodem najlepiej jest umieścić szczenię w skrzyneczce wyłożonej kocykiem. Lepiej jest podróżować w dwie osoby, aby jedna z nich mogła trzymać skrzyneczkę na kolanach i uspokajać pieska. Dłuższa podróż wymaga wzięcia ze sobą obroży i smyczy. Przy podróży samochodem konieczne są co pewien czas postoje, aby piesek mógł załatwić swoje potrzeby. Należy go wówczas bezwzględnie wziąć na smycz, gdyż przerażony może niezwykle szybko uciec.
