Bogactwo natury jest godne podziwu. Niewiarygodna ilość barw i wzorów cechuje również futra (okrywę) kotów. Od bieli poprzez żółty, rudy, popielatonie-bieski, brązowy do czarnego – możliwe są niemal wszystkie odcienie. Również wzory na futrze stanowią bogatą gamę: od jednobarwnych poprzez większe i mniejsze cętki, pręgi, kropki, pasma, cieniowanie, do maści szylkretowej z wyraźnie odznaczającymi się plamami w trzech kolorach (najczęściej czarnym, jasnobrązowym i rudym). Włosy okrywy mogą być bardzo krótkie albo bardzo długie i włochate, gładkie lub skręcone. Kocie oczy zaś połyskują w trzech kolorach: żółtym, zielonym i niebieskim. Dzikie koty – by mogły przeżyć w swym naturalnym środowisku – natura wyposażyła w barwy ochronne. W piaszczystym stepie najlepiej maskującym kolorem jest jasnopopielaty, w gęstym poszyciu europejskich lasów zaś pozwala „zniknąć” futro brązowe w ciemne poprzeczne pręgi. Kiedy dobór naturalny, a także związana z nim konieczność posiadania barw ochronnych, przestaje mieć znaczenie – czyli gdy człowiek poprzez krzyżowanie wybranych odmian „tworzy” określone wzory, kolory i rodzaje włosów – powstają rasy. Mówimy wtedy o doborze sztucznym. Przedstawiciele określonej rasy wprawdzie różnią się od siebie indywidualnymi cechami, lecz mogą mieć potomstwo z partnerem z tego samego gatunku. Krzyżówki międzygatunkowe są możliwe, ale potomstwo jest wtedy zwykle bezpłodne.
Pierwsze rasy powstały prawdopodobnie na terenie Azji. W Europie koty nie cieszyły się w owym czasie specjalnym zainteresowaniem, oceniano je co najwyżej pod kątem ich „zdolności łowieckich”. Ras kotów jest istotnie znacznie mniej niż ras psów, a różnica między kotem perskim a syjamskim jest mniejsza niż na przykład między dogiem a jamnikiem. Wynika to z faktu, iż w służbie człowieka, psy musiały spełniać różne funkcje, stąd wyhodowano m.in. rasy psów myśliwskich, pasterskich, gończych czy do towarzystwa. Koty zaś miały za zadanie przecie wszystkim łowić myszy i w tym kierunku zostały przez naturę najlepiej wyposażone. Hodowla kotów rasowych służy głównie zaspokajaniu ambicji właścicieli kocich piękności i stosunkowo od niedawna jest wynikiem starannej, planowej selekcji, a nie przypadkowych mutacji.
