Węch u kota ma bardzo duże znaczenie. Posługując się węchem, kot dokonuje jakby wstępnej analizy pokarmów i napojów. Węchem rozpoznaje on również, czy kotka jest w okresie rui oraz swych wrogów.
Narząd węchu mieści się w nosie. Podrażnienie komórek węchowych następuje w momencie zetknięcia się z nimi lotnych cząstek zapachowych. Włókna nerwowe, tworzące nerw węchowy, przekazują podrażnienie komórek węchowych do mózgu. Kot może także odbierać zapachy mając otwarty pyszczek, dzięki organowi Jacobsona mieszczącemu się na podniebieniu twardym.
Język kota jest usiany brodawkami w postaci drobnych wybrzuszeń, które nadają mu szorstkości, co jest przydatne przy chwytaniu małych zdobyczy.
Smak, podobnie jak węch, służy kotu do rozpoznawania jakości pokarmów i napojów oraz decyduje o tym, czy je będzie jadł, czy też nie. Kubki smakowe rozmieszczone głównie w brodawkach językowych na grzbietowej powierzchni języka, a także na podniebieniu i ścianie gardła, odbierają wrażenia smakowe. Sam język służy w razie potrzeby jako czerpak, wydłużając się lub zwijając w trąbkę podczas picia. W ten sposób dziki kot może w krótkim czasie wypić sporą ilość płynu, skracając pobyt przy wodopoju, gdzie często bywa narażony na ataki innych drapieżców. Dodatkowym organem czuciowym są wąsy. Nie tylko wyczuwają one fizyczne prze szkody, ale też pozwalają ustalić kierunek wiatru, co ma z kolei wielkie znaczenie podczas łowów.