Łajka wschodniosyberyjska
Pochodzenie: Rosja.
Użytkowanie: wielostronny pies myśliwski, pies zaprzęgowy i pociągowy,
Klasyfikacja FCI: grupa 5 – szpice i psy ras pierwotnych sekcja 2 – nordyckie psy myśliwskie. Rasa poddawana próbom pracy.
Krótki rys historyczny:
Łajka wschodniosyberyjska została wyhodowana w lasach wschodniej Syberii i Dalekiego Wschodu przez krzyżowanie łajek ewenckich, lamuckich, amurskich i innych.
Wrażenie ogólne: Pies o masywnej konstytucji; silny kościec, dobrze rozwinięte mięśnie.
Ważne proporcje: Format – indeks (długość tułowia x 100 : wysokość w kłębie) u psów 104 :108, u suk 106 : 110.
Zachowanie i charakter: Zrównoważony, pełen życia.
Głowa: Mózgoczaszka klinowata, szeroka w części górnej. Wyraźny guz potyliczny.
Stop: przejście od mózgoczaszki do kufy łagodne.
Trzewioczaszka:
Nos czarny; brązowy dopuszczalny u psów białych i jasnożółtych.
Kufa: długość kufy niemal równa długości czaszki. Górne linie czaszki i kufy przebiegają równolegle. Kufa z profilu klinowata. Fafle suche i przylegające.
Uzębienie: zęby mocne, białe, zgryz nożycowy. Oczy nieduże, owalne, ustawione ukośnie, ciemne. Uszy stojące, trójkątne.
Szyja: muskularna, niemal tej samej długości co głowa.
Tułów: Kłąb dobrze rozwinięty; najwyższy punkt linii górnej. Lędźwie szerokie, muskularne, słabo wysklepione.
Zad szeroki, stosunkowo długi, lekko opadający. Klatka piersiowa głęboka, szeroka, muskularna. Brzuch lekko podciągnięty.
Ogon: Sierpowaty lub pierścieniowaty; sierpowaty noszony uniesiony lub zagięty do przodu; wąski ogon pierścieniowaty przylega ciasno do zadu lub pośladków. Ogon sięga do stawu skokowego; może być o l – 2 cm krótszy.
Kończyny: Kończyny przednie proste i równoległe. Kąt między łopatką a ramieniem wynosi 90 – 100°. Kończyny przednie są nieco krótsze od połowy wysokości w kłębie. Śródręcze lekko pochylone. Kończyny tylne proste i równoległe z dobrze zaznaczonym katowaniem stawów; śródstopie niemal pionowe. Mogą występować wilcze pazury. Stopy prawie okrągłe.
Chód: typowy to galop na przemian z kłusem.
Skóra: gruba, bez fałd.
Okrywa włosowa:
Włos długi. Włosy szczeciniaste grube, gęste, proste. Na szyi i łopatkach tworzy się kołnierz, a u psów grzywa na kłębie. Podszerstek gęsty i miękki.
Umaszczenie: pieprz z solą, białe, szare, czarne, czerwone lub brązowe we wszystkich odcieniach; cętkowane, nakrapiane; na kończynach dopuszczalne drobne plamki (nakrapianie) w różnych kolorach.
Wielkość: Wysokość w kłębie: psy 55-63 cm, suki 53 – 61 cm
