Chodzenie psa przy nodze
Nauka chodzenia przy nodze rozpoczyna się, gdy zaczynamy wyprowadzać szczenię na smyczy. Podczas spaceru szczenięta podążają za swym właścicielem. Bardzo często wykorzystują one okazję, żeby mocno ciągnąć do przodu. Trzeba od pierwszego momentu przezwyciężyć tę skłonność, gdyż spacery staną się uciążliwe.
Smycz trzeba mocno szarpnąć i rozkazującym tonem powiedzieć słowo „noga!”. Szczenię zrozumie szybko, że spacer jest przyjemny tylko wówczas, gdy porusza się ono w określonej odległości od nogi właściciela. Nie powinno ciągnąć do przodu ani zapierać się. Nagrodę podajemy, gdy szczenię porusza się prawidłowo, a jeśli nie – nie nagradzamy go. Polecenia należy wydawać umiarkowanym, spokojnym głosem pozwalającym szczenięciu zorientować się, kiedy jesteśmy z niego zadowoleni.
Szczeniaki szybko zaczynają pojmować, o co chodzi. Nie możemy jednak oczekiwać za wiele w zbyt krótkim czasie, bo przecież lekcje mają być nie za długie i przyjemne. Po każdym fragmencie nauki powinien następować moment zabawy z psem spuszczonym ze smyczy, ale z obrożą na szyi.
Nauka może się odbywać w ogrodzie, albo w domu. A gdy wolno już wychodzić na spacery, trzeba znaleźć- spokojne miejsce z dala od ruchu ulicznego, przechodniów i od innych psów, aby tam pozwolić sobie na chwilę koncentracji i naukę.
W miarę postępów lekcje można uatrakcyjniać, ale dopiero, gdy pies oswoił się z ruchem samochodów i obecnością ludzi na ulicy. Wprowadzamy wtedy następne stopnie wtajemniczenia – komendy „siadaj”, i „zostań”. Jeżeli nie nauczymy psa prawidłowej reakcji na te dwa polecenia, to może to mieć poważne konsekwencje. Będzie on narażony na niebezpieczeństwa ze strony pojazdów, ludzi i innych psów.
Chodzenie psa przy nodze
