Gończy Hamiltona
Kraj pochodzenia: Szwecja
Data publikacji obowiązującego wzorca: 17.07.1997
Użytkowanie: Pies gończy
Klasyfikacja FCI: Grupa 6 Psy gończe, posokowce i rasy pokrewne.
Sekcja 1.2 Średnie psy gończe.
Podlega próbom pracy.
Wygląd ogólny: Pies bardzo proporcjonalny, sprawiający wrażenie znacznej siły, nigdy nie ciężki. Trójkolorowy. Różnice w wyglądzie pomiędzy psem a suką powinny być wyraźnie widoczne.
Ważne proporcje: Sylwetka wpisana w prostokąt.
Głowa: Raczej długa.
Mózgoczaszka: Czaszka lekko wysklepiona, umiarkowanie szeroka. Przełom czołowy wyraźny, ale nie przesadnie zaznaczony.
Trzewioczaszka: Nos zawsze czarny, dobrze rozwinięty z dużymi nozdrzami. Kufa długa, niemal prostokątna. Grzbiet nosa prosty i równoległy do linii czaszki. Odległość od przełomu czołowego do guza potylicznego powinna być równa odległości od przełomu do wierzchołka nosa. Wargi górne dość delikatne, napięte, ładnie zaokrąglone i niezbyt wydatne. U samców fafle powinny być większe niż u suk.
Policzki suche. Zgryz nożycowy. Zęby mocne, dobrze rozwinięte.
Oczy: ciemnobrązowe o spokojnym wyrazie.
Uszy: dość wysoko osadzone, wyciągnięte ku przodowi nie sięgające do połowy głowy. Kiedy uwaga psa jest napięta, powinny być lekko unoszone. Miękkie, przylegające do policzków, ich przednia krawędź nie jest zwrócona na zewnątrz.
Szyja: Długa, mocna, dobrze związana z łopatkami. Skóra na szyi sprężysta i dobrze przylegająca. Samce powinny mieć górną linię szyi dobrze zarysowaną.
Tułów: Kłąb wyraźnie zaznaczony, grzbiet prosty i silny. Lędźwie muskularne i lekko wysklepione. Zad lekko spadzisty, długi, szeroki. Klatka piersiowa głęboka, długa dobrze rozwinięta, sięgająca do łokci. Żebra umiarkowanie zaokrąglone. Brzuch lekko podkasany.
Ogon: Osadzony na linii grzbietu. Prosty lub lekko szablasto wygięty ku górze. Dość szeroki u nasady, cieńszy na końcu sięgający do stawu skokowego. W ruchu pies nie powinien unosić go ponad linię grzbietu.
Kończyny: Kończyny przednie o mocnym kośćcu, harmonizującym z ogólnym wyglądem psa. Widziane od przodu są proste i równoległe. Łopatki długie, muskularne, dobrze osadzone i mocno związane z tułowiem. Ramię długie, tworzące kąt prosty z łopatką. Łokcie przylegające do tułowia. Śródręcze elastyczne, tworzy z przedramieniem nieznaczny kąt (ustawione jest nieco skośnie). Łapy przednie owalne, związane, z dobrze wysklepionymi palcami.
Kończyny tylne mocne, widziane z tyłu równoległe. Uda umięśnione, widziane z boku szerokie. Staw skokowy i kolanowy dobrze kątowany. Śródstopie krótkie i proste. Łapy tylne jak przednie. Wilcze pazury niepożądane.
Chody: Energiczne i wydłużone. Kończyny prowadzone równolegle.
Okrywa włosowa: Włos sztywny, niezbyt krótki, dobrze przylegający do tułowia. Na głowie, uszach i przedniej powierzchni kończyn włos musi być gładki i bardzo krótki. Na spodniej stronie ogona i tylnej powierzchni ud włos jest raczej długi, ale nie tworzy frędzli.
Umaszczenie: Trójkolorowe. Grzbiet, szyja boki tułowia i górna część ogona czarne. Głowa, uszy i kończyny, oraz boczne części szyi, tułowia i ogona płowe. Maść płowa może zmieniać odcień od złocistego do głębokiego, intensywnego czerwono-brązowego. Na górnej części kufy znajduje się biała listwa. Białe są również górna i spodnia powierzchnia szyi, klatka piersiowa, koniec ogona i dolna część kończyn oraz łapy.
Wzrost: Idealna wysokość w kłębie dla samców wynosi 57 cm, z tolerancją od 53 cm do 61cm. Dla suk idealna wysokość to 53 cm z tolerancją od 49 cm do 57 cm
