Gończy francuski biało-pomarańczowy
Kraj pochodzenia: Francja.
Data publikacji obowiązującego wzorca: 01. 02. 1982
Użytkowanie: Pies gończy.
Klasyfikacja FCI: grupa 6 – Psy gończe, posokowce i rasy pokrewne.
sekcja 1. 1. Duże psy gończe.
Podlega próbom pracy.
WYGLĄD OGÓLNY: Szlachetny, francuski pies gończy, sprawiający wrażenie prymitywnego.
GŁOWA: Mózgoczaszka:
Czaszka lekko wysklepiona, guz potyliczny zaledwie zaznaczony. Stop wyraźnie zaznaczony, łuki brwiowe nie są wydatne.
Trzewioczaszka: Nos dobrze rozwinięty, czarny lub pomarańczowo-brązowy.
Kufa długości prawie równej długości czaszki.
Wargi dość wyraźne, kufa sprawia wrażenie kwadratowej.
Oczy duże, ciemnobrązowe.
Uszy osadzone nieco poniżej linii oka, elastyczne, delikatne, lekko pofałdowane, sięgające dwa palce przed nasadę wierzchołka nosa.
SZYJA: Prosta, dość długa, z lekkim podgardlem.
TUŁÓW: Grzbiet szeroki i prosty. Lędźwie lekko wysklepione. Zad zaokrąglony, nie spadzisty. Brzuch dobrze wypełniony. Klatka piersiowa szeroka. Żebra zaokrąglone.
OGON: Długi.
KOŃCZYNY: Kończyny przednie mocne i szerokie. Łopatki ukośne, dobrze umięśnione. Łapy zajęcze.
Kończyny tylne: Uda bardzo silnie umięśnione. Stawy skokowe lekko kątowane, śródstopia krótkie.
CHODY: Dość swobodne, galop lekki i równomierny.
SKÓRA: Biała z plamami żółtymi lub pomarańczowymi; podniebienie może być żółte. Moszna biała lub żółta.
OKRYWA WŁOSOWA: Włos krótki i delikatny.
Umaszczenie biało-cytrynowe lub biało-pomarańczowe pod warunkiem, że kolor pomarańczowy nie jest zbyt ciemny, wpadający w czerwień.
WZROST Wysokość w kłębie od 62 do 70 cm z tolerancją górnej granicy 2 cm.
WADY: Wszelkie odchylenia od powyższego wzorca powinny być traktowane jako wady obniżające ocenę w zależności od stopnia ich nasilenia.
Wady budowy.
Grzbiet nosa wąski lub zbyt długi.
Przodozgryz lub tyłozgryz.
Jasne oczy.
Ogon zakręcony lub noszony na bok.
Ślady depigmentacji.
Umaszczenie inne niż we wzorcu, w szczególności maść czarna lub czerwona.
