Chart perski Saluki
Kraj pochodzenia: Iran
Patronat: Wielka Brytania
Wrażenie ogólne: Pozostawia wrażenie pełnej wdzięku symetrii, wielkiej szybkości i wytrzymałości, połączonej z siłą i aktywnością. Dostojny i łagodny, o wiernym, zapatrzonym w dal spojrzeniu.
Charakterystyka: Pies z wielką klasą, o niepowtarzalnie ukształtowanych kończynach, koniecznych do polowania w naturalnym terenie.
Temperament: Pełen rezerwy w stosunku do obcych, lecz nie nerwowy lub agresywny. Dostojny, inteligentny, i niezależny.
Głowa: Głowa długa i wąska, czaszka umiarkowanie szeroka między uszami, nie wysklepiona, stop czołowy nie zaznaczony; o szlachetnym kształcie. Nos czarny lub wątrobiany.
Oczy: Ciemne do orzechowych, błyszczące, duże i owalne, nie wypukłe.
Uszy: Długie i ruchliwe, niezbyt nisko osadzone, pokryte długim jedwabistym włosem, zwisają blisko przy głowie. Dolny koniuszek ucha sięga kącika warg przy przeciągnięciu ucha do przodu. Jedwabiste włosy pokrywające ucho mogą wyrastać tylko z jego górnej połowy, lecz dłuższy włos również prawidłowy.
Kufa: Szczęki silne, uzębienie zdrowe, regularne i kompletne. Zgryz nożycowy, tzn. siekacze szczęki górnej dokładnie zachodzą na siekacze szczęki dolnej.
Szyja: Długa, giętka, dobrze umięśniona.
Kończyny przednie: Łopatki ukośne, zachodzące do tyłu, dobrze umięśnione, lecz nie ciężkie. Klatka piersiowa głęboka i umiarkowanie wąska, oglądana z przodu nie może tworzyć kształtu odwróconej litery ”V”. Nogi proste o długich przedramionach. Śródręcze silne, lekko ukośne. Kości nie okrągłe. Ramię ustawione lekko ukośnie.
Tułów: Grzbiet dość szeroki, z mięśniami lekko wysklepionymi nad lędźwiami, lecz nigdy garbaty. Klatka piersiowa długa i głęboka, nie beczkowata lub płaska, dobrze wykrojona. Ważna jest odpowiednia długość lędźwi.
Kończyny tylne: Kości biodrowe silne, szeroko rozstawione. Kątowanie umiarkowane, udo i podudzie dobrze rozwinięte. Stawy skokowe nisko położone.
Łapy: Silne i giętkie, umiarkowanej długości, palce połączone błoną pławną, długie i dobrze wysklepione. We wszystkich czterech łapach dwa środkowe palce znacznie dłuższe od pozostałych. Łapy nie płaskie, lecz i nie kocie, z obfitym owłosieniem między palcami. Przednie łapy skierowane do przodu pod bardzo niewielkim kątem.
Ogon: Nisko osadzony na długiej i łagodnie opadającej miednicy. Naturalnie wygięty. Dobrze owłosiony od spodu, lecz nie puszysty. U dorosłych psów nie noszony powyżej linii grzbietu, za wyjątkiem zabawy. Koniec ogona sięga stawu skokowego.
Ruch: Lekki, bez wysiłku, o dużym zasięgu i pełen werwy. Daleki, niski wykrok pozwala na unoszenie tułowia bez kołysania. Wysokie unoszenie nóg (hackney) lub powłóczenie nimi niedopuszczalne.
Szata: Gładka, jedwabista, tworzy pióro na nogach, tylnej stronie ud i podudzi. Szczenięta mogą mieć nieznaczne wełniste pióra na udach i łopatkach Pióro z przodu szyi dozwolone, ale nie pożądane. Odmiana krótkowłosa różni się jedynie brakiem piór.
Maść: Biała, kremowa, płowa, złota, szara, jelenia, trójbarwna, czarno-biała i wszystkie odmiany tych kolorów, np. czarny podpalany czerwonym lub płowym. Nie pręgowana.
Wymiary: Psy 58,4 – 71.1 cm w kłębie, suki proporcjonalnie mniejsze
