WYŻEŁ FREZYJSKI ( stabyhoun )
Jedna z rzadkich ras psów pochodząca z Fryzji, jednej z prowincji północnej Holandii. Holenderska nazwa rasy Stabyhoun najprawdopodobniej swym pierwszym członem nawiązuje do holenderskiego słowa „sta me bij” czyli „stand by me”czyli „stój przy mnie”. Obecnie rasa ta liczy około 3 500 osobników.
Historia rasy sięga XVIII w., kiedy to wyżły frezyjskie były wykorzystywane jako psy myśliwskie do polowań na lisy, dziki, kuropatwy, a także krety. Od początku doceniano tą rasę jako doskonałe psy tropiące jak również stróżujące i zaprzęgowe. Jednak za nim rasa ta stała się rasą typowo myśliwską wyżły frezyjskie były psami pasterskim, których głównym zadaniem było pilnowanie farm ubogich farmerów holenderskich. Rasa ta jest przede wszystkim popularna w Holandii, gdzie uznawana jest za „native breed”.
Wyżeł frezyjski posiada zarówno cechy retrivera jak i pointera. Uwielbia wodę, dlatego doskonale nadaje się do pracy w wodzie i polowań na ptactwo wodne. Jego wysoka tolerancja na zimno umożliwia mu pływanie nawet w bardzo zimnych jeziorach i rzekach. Ze względu na swoją siłę często jest stosowany w zimie jako pies zaprzęgowy. Bardzo aktywny i wytrwały, zwinny i szybki.
Pies o łagodnym temperamencie, przyjacielski, spokojny i cierpliwy. Przyjacielsko nastawiony do dzieci i innych zwierząt. Posłuszne swojemu właścicielowi, łatwe w tresurze. Bardzo żywy.
Jest to rasa zdecydowanie długowłosa, średniej wysokości. Długość psa jest większa niż jego wysokość. Miła aparycja, smukły tułów. Wysokość 53 cm (psy) – 53 cm (suki), waga 23 kg (psy), 20 kg (suki).
Dopuszczalne kolory czarny, brązowy lub pomarańczowy (rudy) z białymi plamkami. Dopuszczalne jest również umaszczenie tricolor. Sierść gładka, błyszcząca, może być lekko falowana, nie dopuszczalna jest sierść kręcona.
Przeciętna długość życia 13 – 14 lat. Nie mają problemów zdrowotnych, czasami jednak zdarza się u tej rasy epilepsja. Nie wymaga szczególnych zabiegów pielęgnacyjnych, jedynie czesania. Liczba szczeniąt w miocie nie przekracza zwykle 7 sztuk. Suki nie powinny mieć więcej niż 5 miotów w ciągu swojego życia.
