Sarplaninac
WRAŻENIE OGÓLNE: silny, atletycznie zbudowany, dobrze powyżej średniej wielkości. Pokryty gęstym, długim, trochę twardym włosem, tak że budowa jego ciała sprawia wrażenie zwartej. Jest psem o silnej budowie, zrównoważonym usposobieniu, dobrym temperamencie, łagodny, pewny siebie, o wysokim progu pobudliwości, nieprzekupny.
GŁOWA: proporcjonalna do wielkości ciała. Część mózgowa nieco dłuższa niż kufa, czaszka lekko wysklepiona, linia kufy prosta. Obie linie są zbieżne. Czaszka szeroka z dobrze zaznaczoną środkową bruzdą czoła, oglądana z góry i z boku łagodnie wysklepiona i zaokrąglona w liniach. Guz potyliczny niewidoczny. Przełom nosowy słabo zaznaczony.
OCZY: W kształcie migdałów, nigdy duże ani głęboko osadzone, ciemno lub jasno brązowe. Wyraz oczu spokojny, ale o przenikliwym spojrzeniu bez cienia strachu.
USZY: Osadzone na linii poprowadzonej przez czubek nosa i wewnętrzny kącik oka, lub też nieznacznie niżej, w kształcie litery „V”. Opadające i przylegające do policzków. Pokryte krótkim, gęstym włosem.
SZCZĘKI: Zgryz nożycowy, uzębienie kompletne. Kufa krótsza niż mózgoczaszka, nasada szeroka i głęboka, stopniowo zwężająca się do nosa. Grzbiet nosa prosty i szeroki.
SZYJA: Linia górna szyi zawsze łagodnie wysklepiona lub prosta; linia dolna prosta. Szyja średniej długości, ale długie i gęste owłosienie sprawia wrażenie że szyja jest krótsza. Szeroka, głęboka i umięśniona, stanowi łagodne połączenie głowy z tułowiem. Noszona nieco powyżej linii grzbietu. Skóra na szyi gruba, bez podgardla. Włos gęsty, długi i twardy, tworzący kryzę na karku.
TUŁÓW: Górna linia pozioma lub lekko opadająca od kłębu do zadu – przebudowany zad dopuszczalny, ale niepożądany. Tułów nieco dłuższy niż wysokość w kłębie. Grzbiet prosty i szeroki, niezbyt długi. Lędźwie krótkie, szerokie i umięśnione. Zad średniej długości, opadający i dobrze umięśniony. Klatka piersiowa głęboka, sięgająca do łokci; średnio długa, o łagodnie wysklepionych żebrach.
KOŃCZYNY: Oglądane w całości prosto ustawione, proporcjonalne w stosunku do tułowia, łopatki dobrze katowane, skośne, udo dobrze umięśnione, zaokrąglona muskulatura, skośnie ustawione. Kolano mocne i szerokie. Podudzie ustawione ukośnie, silne, o długich mięśniach; wyraźnych portkach. Staw skokowy szeroki. Śródstopie silne, trochę bardziej nachylone niż śródręcze. Wilcze pazury muszą być usunięte.
ŁAPY: silne, okrągłe, o zwartych, dobrze wysklepionych palcach. Pazury mocne i czarne. Opuszki twarde, ale elastyczne, czarne.
OGON: Długi, sięgający co najmniej do stawu skokowego. Ogon stanowi przedłużenie łagodnie opadającej linii zadu, zwęża się ku końcowi. Długi włos tworzy pióro. Noszony lekko zagięty w kształt szabli. Podekscytowany pies nosi ogon nawet powyżej linii grzbietu nieco bardziej zagięty.
SIERŚĆ: Głowa, uszy i przednie części kończyn pokryte są krótkim włosem. Na szyi, tylnych częściach kończyn i ogonie włos jest długi prawie prosty, czasami nieco szorstki. Pod długim włosem znajduje się krótszy, delikatniejszy, bardzo gęsty i obfity podszerstek. Włos na kłębie powinien być długości 10 do 12 cm; nie może być krótszy niż 7 cm.
MAŚĆ: Maść jednolita. Dopuszczalne wszelkie odcienie kolorów, od bieli do ciemno brązowego, prawie czarnego. Pożądane umaszczenie stalowe i ciemnoszare
