Kot sfinks
Miejsce pochodzenia Kanada
Początki rasy 1966
Inna nazwa bezwłosy kot kanadyjski
Waga 3,5-7 kg
Długość życia 14 lat
Charakter uczuciowy i gadatliwy
Najsłynniejszym sfinksem na świecie jest Mr. Bigglesworth – jedyny kriogenicznie zamrożony towarzysz doktora Euila, bohatera popularnej serii filmów o Austinie Powersie, odgrywany przez kota o imieniu Supreme Grand Champion Belfry Ted Nugent.
Istnieją koty małe i duże, atletyczne i leniwe, jednak kot, który niewątpliwie przyciąga uwagę, to sfinks – kot nagi jak w dniu swoich urodzin!
Pierwszą dobrze udokumentowaną rasą tego typu są meksykańskie koty bezwłose. Chociaż obecnie jest to już gatunek wymarły, wiemy, że w 1902 r. pewna para z Nowego Meksyku otrzymała dwójkę kociąt od miejscowych Indian Pueblo, którzy
utrzymywali, iż to ostatnie ocalałe kocięta ze starożytnej hodowli, założonej za czasów Azteków. Niestety, gatunek wymarł w następnych latach z powodu braku odpowiedniego programu hodowlanego.
Jednak w 1963 r. odkryto dwójkę bezwłosych kociąt w Toronto. Dopiero w 1966 r. rozpoczęto pierwszą prawdziwą hodowlę, gdy niespodziewanie krótkowłosy kot domowy wydał na świat bezwłose kocięta.
Początkowo pierwsze gołe zwierzęta znane były jako bezwłose koty kanadyjskie, następnie zmieniano ich nazwy na moonstone (ang. ‘księżycowy kamień’) i sfinks kanadyjski. Wreszcie w połowie lat 70. XX w. został skatalogowany jako sfinks.
Chociaż zwierzę to może nie trafiać w estetyczne gusta wielu osób, jest zaskakująco uczuciowym i towarzyskim kotem, który uwielbia być noszonym na rękach i przytulanym. Pomimo braku zewnętrznej warstwy futra sfinks jest niesamowicie ciepły w dotyku. To wyjątkowo gadatliwa rasa, mówi się nawet, że jest mistrzem mruczenia – to jego rozrywka, której często towarzyszy przybranie typowej dla niego pozy z przednią łapą uniesioną w górę.
