Brytyjski pręgowany kot krótkowłosy.
Miejsce pochodzenia: Wielka Brytania,
Początki rasy – lata 80. XIX w.
Waga 4—8 kg,
Długość życia: 12 — 13 lat,
Charakter: delikatny i uczuciowy,
Od 1988 r. pręgowany kot krótkowłosy stał się oficjalnym symbolem stanu Massachusetts, wybranym przez uczniów amerykańskich szkół.
Podobnie jak maskujące znaki na sierści ich dzikich przodków, pręgowane futro tych kotów jest bardzo często uważane za ważną cechę domowego zwierzęcia. Jednakże rygorystyczne standardy, jakie obowiązują w hodowli tego rodzaju kota, świadczą o tym, że pręgowany kot krótkowłosy daleki jest od zwyczajnego pupilka.
Pręgowane koty istnieją od setek lat -zwierzęta o podobnym ubarwieniu widywane są na wielu obrazach z różnych epok, począwszy od starożytnego Egiptu. Nazwa kota wskazuje na jego pochodzenie z Bliskiego Wschodu – z Al At Tabiya, dzielnicy w Starym Bagdadzie, słynącej z bogato zdobionych, jedwabnych obrusów, znanych w Wielkiej Brytanii jako tabis albo rabbi.
Brytyjski pręgowany kot krótkowłosy hodowany jest w dwóch podstawowych gatunkach różniących się wzorem pręg oraz kilku kolorach: brązowym, rudym i srebrnym, które akceptowane są na terenie Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych, oraz niebieskim i kremowym, dozwolonych zagranicą. Klasyczny kot pręgowany powinien mieć trzy pręgi biegnące wzdłuż kręgosłupa, motylkowe pręgi na ramionach i dużą, ostrygopodobną pręgę na każdym boku. Makrelowy kot pręgowany ma pasiaste futro bez klasycznych znaków. Oba gatunki mają znak w kształcie litery M na czole.
