Amerykański kot krótkowłosy
Miejsce pochodzenia Stany Zjednoczone
Początki rasy początek XX w.
Inna nazwa krótkowłosy domator
Waga 3,5-7 kg
Długość życia 15—20 lat
Charakter łagodny i niezależny
Pierwszym oficjalnym członkiem udomowionej rasy krótkowłosych był pomarańczowy kot pręgowany, zwany Champion Belle of Bradford, przywieziony z Europy.
Podobnie jak pierwsi traperzy z Północy, pasterze z równin czy budowniczy kolei transkontynentalnej, amerykański kot krótko włosy jest jednym z kamieni węgielnych historii Ameryki. Istnieją dowody, by przypuszczać, iż ojcowie pielgrzymi przemycili koty na pokład Mayflower, aby zapanować nad gryzoniami w czasie drogi do Nowego Świata. Po przybyciu do krainy, która później znana była pod nazwą Massachusetts, ich łowieckie zdolności zostały dobrze wykorzystane na nowo założonych farmach.
Na przestrzeni wieków koty przywykły do, czasem ciężkich, warunków charakteryzujących klimat Ameryki Północnej -stały się większe, bardziej pewne siebie, miały cięższe futro. Zapotrzebowanie na koty na całym kontynencie było tak duże, że wkrótce stały się na tyle cenną własnością, że podczas gorączki złota w 1849 r. cena za łowców myszy sięgała 50 dolarów – co w dzisiejszych czasach jest równowartością 1200 dolarów!
Z początkiem XX w. pojedyncze sztuki pracujących kotów zaczęły pojawiać się na wystawach, klasyfikowane jako krótkowłose koty domowe. Usiłowały konkurować z zagranicznymi pięknościami. Dopiero po zakończeniu II wojny światowej rasa ta zaczęła zdobywać medale na amerykańskich pokazach. Uznając słowo „domowy” za potencjalną przeszkodę w zdobywaniu nagród, w 1965 r. zmieniono nazwę gatunku na amerykański kot krótkowłosy.
Amerykańskie koty krótkowłose są z natury łagodne i uczuciowe. Ich muskularna budowa ciała, twardy charakter, a przy tym miłe usposobienie czynią je wyjątkowo dobrymi towarzyszami dzieci i ulubionymi pupilami całej rodziny. Co najważniejsze, lubią przebywać na zewnątrz i cenią sobie wolność.
